دست برفشاندن

دست بر افشاندن دست افشاندن کنایه از جدا شدن و ترک گفتن .

دست برفشاندن. [ دَ ب َ ف َ / ف ِ دَ ] ( مص مرکب ) دست برافشاندن. دست افشاندن. کنایه از جدا شدن و ترک گفتن. ( آنندراج ). ورجوع به دست افشاندن و دست برافشاندن شود. || حرکت دادن دست به اطراف. رقص کردن :
ندانی که شوریده حالان مست
چرا برفشانند در رقص دست.قاضی ار با ما نشیند برفشاند دست را
محتسب گر می خورد معذور دارد مست را.حبیب آنجا که دستی برفشاند
محب ار سر نیفشاند بخیل است.مطربا بنواز تا سرو سهی بالای من
برفشاند دست و بیند جانفشانیهای من.جسم خاکی چیست کز وی دست نتوان برفشاند
گرد دست و پای خود چون گربه لیسیدن چرا.