یکدیگر را دوست داشتن
تواد
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تواد. [ ت َ وادد ] (ع مص ) یکدیگر را دوست داشتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
تواد. [ ت َ وادد ] ( ع مص ) یکدیگر را دوست داشتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
توأد. [ ت َ ءَ ] ( ع اِمص ) ( از «ؤد» ) آهستگی و درنگی. تؤدة [ ت ُ ءَ دَ / ت ُءْ دَ ] مثله. ( منتهی الارب ) ( ازناظم الاطباء ). رزانت و تأنی. ( از اقرب الموارد ).
توأد. [ ت َ ءَ ] ( ع اِمص ) ( از «ؤد» ) آهستگی و درنگی. تؤدة [ ت ُ ءَ دَ / ت ُءْ دَ ] مثله. ( منتهی الارب ) ( ازناظم الاطباء ). رزانت و تأنی. ( از اقرب الموارد ).
کلمات دیگر: