پائولو سورنتینو (به ایتالیایی: Paolo Sorrentino)(زادهٔ ۳۱ مه ۱۹۷۰) یک کارگردان و فیلم نامه نویس ایتالیایی است.
پیامدهای عشق (۲۰۰۴) (به انگلیسی The Consequences of Love)
دوست خانوادگی (۲۰۰۶) (به انگلیسی The Family Friend)
ایل دیوو (۲۰۰۸) (به انگلیسی Il Divo)
اینجا باید همانجا باشد (۲۰۱۱)
زیبایی بزرگ (۲۰۱۳)
جوانی (۲۰۱۵)
پاپ جوان (۲۰۱۶ - مجموعه تلویزیونی)
آن ها (۲۰۱۸)
اولین فیلم سورنتینو به عنوان فیلمنامه نویس، «گرد و خاک در ناپل» در ۱۹۹۸ به نمایش درآمد. او در ادامه شروع به کارگردانی چند فیلم کوتاه مثل «عشق حد و مرزی ندارد» در سال ۱۹۹۸ و شب طولانی در ۲۰۰۱ کرد. اولین فیلم بلندش «One Man Up» است که جایزه روبان نقره ای را برای بهترین کارگردان جوان از آن خود کرد.
او در سال ۲۰۰۴ با تریلر صاحب سبک خود «تاوان عشق» یا «پیامدهای عشق» در جامعه بین المللی به رسمیت شناخته شد. این فیلم که به بررسی طرز تفکر یک تاجر تنها که بازیچه مافیا شده می پردازد، جوایز بسیاری کسب کرد و برای نخل طلای جشنواره فیلم کن در ۲۰۰۴ نیز نامرد شد.
فیلم بعدی سورنتینو، «دوست خانوادگی» در جشنواره فیلم کن در ماه مه ۲۰۰۶ و در جشنواره فیلم لندن در اکتبر ۲۰۰۶ نمایش داده شد. این فلیم داستان یک رباخوار بدجنس هفتاد ساله را بازگو می کند که تعلق خاطر شدید به دختر زیبای یکی از مشتریانش دارد. سورنتینو اولین تجربه بازیگری اش را با یک نمایش برجسته در فیلم نانی مورتی کیمن The Caiman (Il caimano), داشت.
پیامدهای عشق (۲۰۰۴) (به انگلیسی The Consequences of Love)
دوست خانوادگی (۲۰۰۶) (به انگلیسی The Family Friend)
ایل دیوو (۲۰۰۸) (به انگلیسی Il Divo)
اینجا باید همانجا باشد (۲۰۱۱)
زیبایی بزرگ (۲۰۱۳)
جوانی (۲۰۱۵)
پاپ جوان (۲۰۱۶ - مجموعه تلویزیونی)
آن ها (۲۰۱۸)
اولین فیلم سورنتینو به عنوان فیلمنامه نویس، «گرد و خاک در ناپل» در ۱۹۹۸ به نمایش درآمد. او در ادامه شروع به کارگردانی چند فیلم کوتاه مثل «عشق حد و مرزی ندارد» در سال ۱۹۹۸ و شب طولانی در ۲۰۰۱ کرد. اولین فیلم بلندش «One Man Up» است که جایزه روبان نقره ای را برای بهترین کارگردان جوان از آن خود کرد.
او در سال ۲۰۰۴ با تریلر صاحب سبک خود «تاوان عشق» یا «پیامدهای عشق» در جامعه بین المللی به رسمیت شناخته شد. این فیلم که به بررسی طرز تفکر یک تاجر تنها که بازیچه مافیا شده می پردازد، جوایز بسیاری کسب کرد و برای نخل طلای جشنواره فیلم کن در ۲۰۰۴ نیز نامرد شد.
فیلم بعدی سورنتینو، «دوست خانوادگی» در جشنواره فیلم کن در ماه مه ۲۰۰۶ و در جشنواره فیلم لندن در اکتبر ۲۰۰۶ نمایش داده شد. این فلیم داستان یک رباخوار بدجنس هفتاد ساله را بازگو می کند که تعلق خاطر شدید به دختر زیبای یکی از مشتریانش دارد. سورنتینو اولین تجربه بازیگری اش را با یک نمایش برجسته در فیلم نانی مورتی کیمن The Caiman (Il caimano), داشت.
wiki: پائولو سورنتینو