پائول ریچارد هاینریش بلازیوس (آلمانی: Paul Richard Heinrich Blasius؛ زاده ۹ اوت ۱۸۸۳ درگذشته ۲۴ آوریل ۱۹۷۰ (۸۶ سال)) یک فیزیک دان در زمینه مکانیک شاره ها و مهندسی مکانیک اهل آلمان بود.
او یکی از اولین دانشجویان پرانتل بود که پایه ریاضی برای پسا در جریان لایه مرزی ارایه کرد. او همچنین در ۱۹۱۱ نشان داد که مقاومت در برابر جریان آب را در داخل لوله صاف برای جریان آرام و مغشوش را بر پایه عدد رینولدز توصیف کرد. پس از شش سال مطالعه در علوم او به اینجنیوشول هامبورگ (امروزه به عنوان دانشگاه علوم کاربردی هامبورگ نامیده می شود) رفت و به عنوان استاد مشغول به کار شد. در اول آوریل ۱۹۶۲ هنریش بلاوزیوس پنجاهمین سالگرد تدریسش را جشن گرفت و تا ۲۴ آوریل ۱۹۷۴ همچنان به تدریس ادامه داد.
یکی از مهمترین دست آوردهای وی ارایه تفسیری برای جریان دو بعدی دائمی لایه مرزی بر روی صفحه نیمه بی نهایت تخت در برابر جریان یکطرفه می باشد. U {\displaystyle U} .
او یکی از اولین دانشجویان پرانتل بود که پایه ریاضی برای پسا در جریان لایه مرزی ارایه کرد. او همچنین در ۱۹۱۱ نشان داد که مقاومت در برابر جریان آب را در داخل لوله صاف برای جریان آرام و مغشوش را بر پایه عدد رینولدز توصیف کرد. پس از شش سال مطالعه در علوم او به اینجنیوشول هامبورگ (امروزه به عنوان دانشگاه علوم کاربردی هامبورگ نامیده می شود) رفت و به عنوان استاد مشغول به کار شد. در اول آوریل ۱۹۶۲ هنریش بلاوزیوس پنجاهمین سالگرد تدریسش را جشن گرفت و تا ۲۴ آوریل ۱۹۷۴ همچنان به تدریس ادامه داد.
یکی از مهمترین دست آوردهای وی ارایه تفسیری برای جریان دو بعدی دائمی لایه مرزی بر روی صفحه نیمه بی نهایت تخت در برابر جریان یکطرفه می باشد. U {\displaystyle U} .