تئوری بی ئی تی

تئوری بی ای تی(به انگلیسی: BET theory) در جذب سطحی مواد جامد مطرح می شود. یکی از کاربردهای مهم این تئوری توضیح رفتار مولکول های گاز در پدیده جذب سطحی بر روی سطوح جامد است. همچنین از این روش برای محاسبه سطح ویژه مواد جاذب سطحی استفاده می شود. نام این تئوری از حرف اول نام سه دانشمند به نام های استیون برونار (به انگلیسی: Stephen Brunauer)، پاول هیوج ایمت (به انگلیسی: Paul Hugh Emmett) و ادوارد تلر (به انگلیسی: Edward Teller) که این تئوری را در سال ۱۹۳۸ ارائه کرده بودند، گرفته شده است.
ایزوترم جذب
کشش سطحی
جذب سطحی
این تئوری که شکل توسعه یافته تئوری لانگمویر است بر اساس فرضیات لانگمویر بنا شده اند که عبارت اند از:
بر اساس این فرضیات:
در این رابطه v m c {\displaystyle v_{m}c}   حجم مورد نیاز از گاز برای تشکیل یک تک لایه، v {\displaystyle v}   حجم کل گاز جذب شده، p {\displaystyle p}   و P 0 {\displaystyle P_{0}}   به ترتیب فشار مورد آزمایش و فشار اشباع می باشد. همچنین مقدار پارامتر c {\displaystyle c}   بر اساس رابطه زیر محاسبه می شود: