( تشیئة ) تشیئة. [ ت َش ْ ی ِ ءَ ] ( ع مص ) برانگیختن کسی را بر کاری. || زشت گردانیدن خدای روی کسی را. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تشیی شود.
تشیئه
لغت نامه دهخدا
تشیئة. [ ت َش ْ ی ِ ءَ ] (ع مص ) برانگیختن کسی را بر کاری . || زشت گردانیدن خدای روی کسی را. (ناظم الاطباء). و رجوع به تشیی ٔ شود.
کلمات دیگر: