ابن شداد بن عمرو بن معاویه بن قراد عبسی.از مشهورترین سوارکاران ( فرسان ) عرب در دوره جاهلیت (ف. حدود ۲۲ ه.ق./ ۶٠٠ م. ) وی در طبقه اول شعرائ قرار دارد و از اهالی نجد میباشد . مادرش زبیبه حبشی بود بهمین جهت عنتره نیز رنگ مادر خویش داشت . پدرش بگمان اینکه این فرزند از او نیست او را از خود طرد نمود اما بعدا دوباره الحاق کرد . عنتره بمناعت طبع و پاک سرشتی در میان عرب اشتهار داشت . وی عاشق دختر عموی خود عبله بود و در اغلب اشعارش نام او را ذکر کرده است . در جوانی خویش بامروالقیس شاعر پیوست و در جنگهای داحس و غبرائ حاضر گشت و مدت زیادی بزیست. او را اسد رهیص یا جباربن عمرو طایی بقتل رسانید دیوان شعری را باو نسبت میدهند که بیشتر اشعار آن مصنوع است . حضرت رسول اکرم باشعار او استشهاد میفرمود و بنا بعقیده برخی از دانشمندان پیغمبر میگفت : [ دلم میخواست عنتره زنده بود تا او را میدیدم ] عنتره از اصحاب معلقات نیز میباشد و مطلع معلقه وی چنین است : [ هل غادر الشعرائ من متردم ام هل عرفت الدار بعد تو هم .] کتابی که بعنتره نسبت میدهند داستانی خیالی بنام [ قصه عنتره ] میباشد که فرنگیان آنرا یکی از بهترین آثار ادب عربی محسوب میدارند . این کتاب بزبانهای آلمانی و فرانسوی ترجمه شده ولی واضع آن شناخته نگردیده است . مستشرق آلمانی توربکه کتابی در شان عنتره نوشته است و این کتاب بسال ۱۸۶۸ م . در هیدلبرگ بطبع رسیده . محمد فرید ابی الحدید و فواد بستانی نیز هر کدام بترتیب کتابهای [ ابو الفوارس عنتره ابن اشداد ] و [ عنتر بن شداد ] را درباره عنتره تالیف کرده اند .
ابن شداد بن عمرو بن معاویه بن قراد عبسی مشهور ترین سواران عرب در جاهلیت بود و از شعرای درجه اول نیز بشمار میرفت
ابن شداد بن عمرو بن معاویه بن قراد عبسی مشهور ترین سواران عرب در جاهلیت بود و از شعرای درجه اول نیز بشمار میرفت