کلمه جو
صفحه اصلی

حوشیت

لغت نامه دهخدا

حوشیت. [ شی ی َ ] ( ع مصدر جعلی ، اِمص ) ناآمیزگاری. ( منتهی الارب ). رجوع به حوشیة شود.

حوشیة. [ شی ی َ ] ( ع مصدر جعلی ، اِمص ) ناآمیزگاری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || ( ص ) ابل حوشیة؛ ای وحشیة. ( اقرب الموارد ).

حوشیت . [ شی ی َ ] (ع مصدر جعلی ، اِمص ) ناآمیزگاری . (منتهی الارب ). رجوع به حوشیة شود.



کلمات دیگر: