<div class="boxBd">خلیده دل. [ خ َ دَ / دِ دِ] ( ص مرکب ) مجروح دل. کنایه از دلشکسته : <br>بکوه و بصحرا نهادند روی <br>همی شد خلیده دل و راه جوی.<div class="au">فردوسی.</div>وز آنجا بجیحون نهادند روی <br>خلیده دل و با غم و گفتگوی.<div class="au">فردوسی.</div>همیشه خلیده دل و راه جوی <br>ز لشکر سوی دژ نهادند روی.<div class="au">فردوسی.</div></div>

خلیده دل. [ خ َ دَ / دِ دِ] ( ص مرکب ) مجروح دل. کنایه از دلشکسته : بکوه و بصحرا نهادند روی همی شد خلیده دل و راه جوی. فردوسی. وز آنجا بجیحون نهادند روی خلیده دل و با غم و گفتگوی. فردوسی. همیشه خلیده دل و راه جوی ز لشکر سوی دژ نهادند روی. فردوسی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">مجروح دل کنایه از دلشکسته</div>

مجروح دل کنایه از دلشکسته

خلیده دل

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا