شکن گیر

مواج متلاطم پر از چین و تاب

شکن گیر. [ ش ِ ک َ ] ( نف مرکب ) مواج. پر از امواج. متلاطم. پر از چین و تاب. ( یادداشت مؤلف ) :
در او آبگیری به پهنای باغ
شناور در آب شکن گیر ماغ.زره پوشان دریای شکن گیر
به فرق دشمنش پوینده چون تیر.شکن گیر گیسویش از مشک ناب
زده سایه بر چشمه آفتاب.مکن بازی بدان زلف شکن گیر
به من بازی کن امشب دست من گیر.