کلمه جو
صفحه اصلی

جداله

لغت نامه دهخدا

( جدالة ) جدالة. [ ج َ ل َ ] ( ع اِ ) زمین. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) :
قد اَرکب ُ الاَّلةَ بعد الآلة
واَترک العاجزَ بالجَدالة.
( از اقرب الموارد ).
|| زمین که ریگ تنک دارد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).شن زار. ( یادداشت مؤلف ). || مور ریزه ها که پا برآورده باشند. || غوره خرما. || سفال سخت ناکرده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

جدالة. [ ج َ ل َ ] (ع اِ) زمین . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) :
قد اَرکب ُ الاَّلةَ بعد الآلة
واَترک العاجزَ بالجَدالة.

(از اقرب الموارد).


|| زمین که ریگ تنک دارد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).شن زار. (یادداشت مؤلف ). || مور ریزه ها که پا برآورده باشند. || غوره ٔ خرما. || سفال سخت ناکرده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).


کلمات دیگر: