دلویی. [ دِل ْ لو ] ( ص نسبی ) منسوب به دلویه ، که نام اجدادی است. ( از الانساب سمعانی ) ( اللباب فی تهذیب الانساب ).
دلویی
لغت نامه دهخدا
دلوئی. [ دُ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان زیبد بخش جویمند حومه شهرستان گناباد.واقع در 3 هزارگزی خاور گناباد و سر راه شوسه عمومی قاین به گناباد با 1393 تن سکنه. آب آن از قنات و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
دانشنامه عمومی
مختصات: ۳۴°۲۲′۲۳″ شمالی ۵۸°۴۵′۲۳″ شرقی / ۳۴٫۳۷۳۰۶°شمالی ۵۸٫۷۵۶۳۹°شرقی / 34.37306; 58.75639
تاریخ و جغرافیای گناباد، سلطان حسین تابنده گنابادی، چاپ اول ۱۳۴۸ شمسی، چاپ دوم ۱۳۷۹ شمسی، انتشارات حقیقت، تهران
دلویی روستایی است در شهرستان گناباد و نزدیک شهر گناباد که جمعیت آن بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ معادل ۱۷۶۰ نفر بوده است. محصولات آن زعفران، انگور و انواع میوه های درختی می باشد.
دلویی در ۳ کیلومتری شمال گناباد و در ۵ کیلومتری غرب بیدخت واقع شده، متصل به سمویی است و قنات خیبری از وسط آن می گذرد.فرهنگ انجمن آرای ناصری و فرهنگ نوبهار آنرا از روی اشتباه «دولویی» نوشته اند. دلویی از شمال به روستای خیبری وصل است. ولی با وجود وصل بودن این دو روستا، اهالی آن دو لهجه متفاوت دارند. قنات های سه روستای دلویی و خیبری و مند یک «مادر چاه» مشترک دارند که در بین راه از یکدیگر جدا شده و ۴۰ درصد آب به دلویی، ۳۰ درصد به خیبری و بقیه به مند می رود.
مردم آن از طریق کشاورزی و مشاغل آزاد و کارهای دولتی امرار معاش می کنند و مانند اکثر روستاهای گناباد کشت زعفران در آنجا رونق زیادی پیدا کرده است. از اماکن مذهبی آنجا علاوه بر مسجد باید از دارالشفا دلویی نام برد.
تاریخ و جغرافیای گناباد، سلطان حسین تابنده گنابادی، چاپ اول ۱۳۴۸ شمسی، چاپ دوم ۱۳۷۹ شمسی، انتشارات حقیقت، تهران
دلویی روستایی است در شهرستان گناباد و نزدیک شهر گناباد که جمعیت آن بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ معادل ۱۷۶۰ نفر بوده است. محصولات آن زعفران، انگور و انواع میوه های درختی می باشد.
دلویی در ۳ کیلومتری شمال گناباد و در ۵ کیلومتری غرب بیدخت واقع شده، متصل به سمویی است و قنات خیبری از وسط آن می گذرد.فرهنگ انجمن آرای ناصری و فرهنگ نوبهار آنرا از روی اشتباه «دولویی» نوشته اند. دلویی از شمال به روستای خیبری وصل است. ولی با وجود وصل بودن این دو روستا، اهالی آن دو لهجه متفاوت دارند. قنات های سه روستای دلویی و خیبری و مند یک «مادر چاه» مشترک دارند که در بین راه از یکدیگر جدا شده و ۴۰ درصد آب به دلویی، ۳۰ درصد به خیبری و بقیه به مند می رود.
مردم آن از طریق کشاورزی و مشاغل آزاد و کارهای دولتی امرار معاش می کنند و مانند اکثر روستاهای گناباد کشت زعفران در آنجا رونق زیادی پیدا کرده است. از اماکن مذهبی آنجا علاوه بر مسجد باید از دارالشفا دلویی نام برد.
wiki: دلویی
کلمات دیگر: