حومان

فرهنگ فارسی

نباتی است به بادیه گیاهی صحرائی .

لغت نامه دهخدا

حومان. [ ح َ ] ( ع اِ ) ج ِ حومانة، یعنی جای درشت که نیک بلند نباشد.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به حومانة شود.

حومان. [ ح َ وَ ] ( ع مص ) گردچیزی گردیدن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( تاج المصادر بیهقی ). || قصد کار کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به حوم شود.

حومان. [ ح َ ] ( ع اِ ) نباتی است به بادیه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). گیاهی صحرائی. ( ناظم الاطباء ).

حومان . [ ح َ ] (ع اِ) ج ِ حومانة، یعنی جای درشت که نیک بلند نباشد.(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به حومانة شود.

حومان . [ ح َ ] (ع اِ) نباتی است به بادیه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). گیاهی صحرائی . (ناظم الاطباء).

حومان . [ ح َ وَ ] (ع مص ) گردچیزی گردیدن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (تاج المصادر بیهقی ). || قصد کار کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به حوم شود.

کلمات دیگر: