دلظی. [ دَ ظا ] ( ع ص ) رجل دلظی و بلزی ؛ شخص ستبر و قوی هیکل و چهارشانه. ( از ذیل اقرب الموارد ) ( از لسان ).
دلظی. [ دِ ل َ ظا ] ( ع ص ) کسی که می گریزی از وی و به جنگ وی ایستادن نتوانی ، مذکر و مؤنث در آن یکسان است. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
دلظی. [ دِ ل َ ظا ] ( ع ص ) کسی که می گریزی از وی و به جنگ وی ایستادن نتوانی ، مذکر و مؤنث در آن یکسان است. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).