بازپس شدن

عقب نشستن

بازپس شدن. [ پ َ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) عقب نشستن. بدنبال رفتن. پس رفتن. عقب رفتن. سپس ماندن. خُنوس. ( ترجمان القرآن ) ( دهار ) ( منتهی الارب ). تأخر. ( ترجمان القرآن ) ( منتهی الارب ) :
نیاطوس چون دید بنداخت نان
از آشفتگی بازپس شد ز خوان.بازپس شد کنیز حورنژاد
در یکتا به لعل یکتا داد. || بعقب رفتن. بازگشتن. دیگربار به چیزی پرداختن : آنگاه این باب پیش گیرم و بازپس شوم و کارهای سخت شگفت برانم. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 362 ).
من نه بباد آمدم اول نفس
تا بهمان باد شوم بازپس.چون بخاقان رسیده شد خبرش
بازپس شد نداد درد سرش.گر بشنود کسی که تو پهلوی کعبه ای
حج ناگزارده شود از کعبه بازپس.و رجوع به بازپس گردیدن شود.