<div class="boxBd">ریق زدن. [ زَ دَ ] ( مص مرکب ) ریدن. ( آنندراج ). تغوط. ریستن. ( یادداشت مؤلف ) : <br>خویش را آلوده مردار دنیا چون کنم <br>من که کون همتم ریقی بر این دنیا زده ست.<div class="au">ملا فوقی یزدی ( از آنندراج ).</div></div>

ریق زدن. [ زَ دَ ] ( مص مرکب ) ریدن. ( آنندراج ). تغوط. ریستن. ( یادداشت مؤلف ) : خویش را آلوده مردار دنیا چون کنم من که کون همتم ریقی بر این دنیا زده ست. ملا فوقی یزدی ( از آنندراج ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">ریدن . تغوط . ریستن</div>

ریق زدن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا