حولاء. [ ح َ ] ( ع ص ) مؤنث احول است. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). یعنی زنی که چشمش لوچ باشد. ( از ناظم الاطباء ). || عین حولاء. ( منتهی الارب ).چشمی کاج. ( مهذب الاسماء ). چشم لوچ. و مؤنث احول.
حولاء. [ ح ِ وَ / ح ُ وَ ] ( ع اِ ) مشیمه شتر ماده و آن پوستی سبز مملو از آب باشد که با بچه از شکم بیرون آید و در آن آلایش و خطوط سرخ و سبز باشد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). پوست که با بچه بیرون آید در حال زادن. ( مهذب الاسماء ). و در لغت عرب بر وزن فِعَلاء فقط سه کلمه وجود دارد. یکی همین کلمه و دومی عنباء و سیمی سیراء. ( اقرب الموارد ). || نزلوا فی مثل حولاءالناقة؛ فرودآمدند و فراخی عیش و بسیاری آب و سبزه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
حولاء. [ ح ِ وَ / ح ُ وَ ] ( ع اِ ) مشیمه شتر ماده و آن پوستی سبز مملو از آب باشد که با بچه از شکم بیرون آید و در آن آلایش و خطوط سرخ و سبز باشد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). پوست که با بچه بیرون آید در حال زادن. ( مهذب الاسماء ). و در لغت عرب بر وزن فِعَلاء فقط سه کلمه وجود دارد. یکی همین کلمه و دومی عنباء و سیمی سیراء. ( اقرب الموارد ). || نزلوا فی مثل حولاءالناقة؛ فرودآمدند و فراخی عیش و بسیاری آب و سبزه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).