اتش سوزی و ریزش ساختمان پلاسکو

آتش سوزی و ریزش ساختمان پلاسکو. آتش سوزی و ریزش ساختمان پلاسکو حادثه ای بود که صبح روز پنجشنبه ۳۰ دی ۱۳۹۵ در چهارراه استانبول واقع در مرکز تهران رخ داد. در پی وقوع این آتش سوزی ساختمان پلاسکو بطور کامل فرو ریخت. ساختمان پلاسکو در حالی پس از ۳٫۵ ساعت سوختن، فروریخت که تعداد زیادی مأمور آتش نشانی در حال مهار آتش سوزی، در بیرون و داخل ساختمان بودند و عده ای از آن ها زیر آوارِ ناشی از فروریختن ساختمان ماندند.
ساعت ۷:۵۹: گزارش آتش سوزی ساختمان پلاسکو به آتش نشانی اطلاع داده شد.
ساعت ۱۱:۳۰: ساختمان پلاسکو به صورت کامل فروریخت.
بنابر گزارش اورژانس تهران، آخرین آمار اعلامی از تعداد مصدومان این حادثه ۲۳۵ نفر بوده است. ۱۸۱ نفر از مصدومان به صورت سرپایی تحت درمان قرار گرفتند و ۵۵ نفر دیگر نیز به بیمارستان منتقل شدند؛ که یک نفر از آن ها فوت کرد. ۵۲ نفر نیز پس از بستری در بیمارستان و دریافت خدمات لازم، ترخیص شدند. آمارهای متفاوتی در مورد مفقود شدگان وجود دارد اما اکثر این آمار بین ۲۰ تا ۳۰ تن است. یکی از آتش نشانان حاضر در زمان تخریب به علت شدت سوختگی در بیمارستان درگذشت. همچنین پیکر ۱۶ آتش نشان و ۶ شهروند عادی نیز تاکنون از زیر آوار خارج شده است و با این حساب مجموع قربانیان اعلام شده از طرف پزشک قانونی تاکنون ۲۲ نفر می باشد.
به نوشته ایرنا، ۱۲۰۰ واحد در پلاسکو وجود داشت که بر اساس آمارها ۵۶۰ واحد از آن فعال بودند. بر اساس این گزارش، ۱۵ هزار میلیارد ریال خسارت به این واحدها وارد شده است و سه هزار کارگر نیز بیکار شده اند. به گفته ایسنا به نقل از تقی نوربخش، رئیس سازمان تأمین اجتماعی، تنها نیمی از این کارگران بیمه هستند.
آواربرداری ساختمان پلاسکو جمعه ۸ بهمن ۱۳۹۵ به پایان رسید؛ ۱۷۰۰ کامیون نزدیک به ۲۰ هزار تن نخاله ساختمانی جابه جا کردند.

آتش سوزی و ریزش ساختمان پلاسکو. آتش سوزی و ریزش ساختمان پلاسکو به حادثه آتش سوزی و ریزش ساختمان پلاسکو در چهارراه استانبول واقع در مرکز تهران اشاره دارد. ساختمان پلاسکو یا برج پلاسکو مرکزی تجاری بود که در سال ۱۹۶۲م/۱۳۳۹ش ساخته و در پی آتش سوزی ۱۹ ژانویه ۲۰۱۷/ ۳۰ دی ۱۳۹۵ ویران شد.
• «حادثهٔ دردناک آتش سوزی و فروریختگی ساختمان در مرکز شهر مایه اندوه و تأسف و نگرانی عمیق اینجانب است. شهامت و فداکاری آتش نشانانی که در عملیات نجات مردم، خود دچار حادثهٔ خطیر شده و در حال فداکاری متعهدانه به امتحانی دشوار گرفتار آمده اند، دل را از تحسین و تمجید و نیز از نگرانی و اندوه، آکنده می سازد. در حال حاضر همهٔ تلاشها باید برای نجاتِ جان گرفتار شدگان جهت دهی شود. رسیدگی به علل حادثه مسألهٔ بعدی است. از همه مسئولان می خواهم همانگونه که در این چند ساعت، تلاش کرده اند کار مجاهدانهٔ خود را ادامه دهند و وظیفهٔ فوری را بر هر حرف و حدیثی مقدم بدارند. خداوند کمک فرماید.» -> علی خامنه ای
• «حادثه آتش سوزی و فروریزی ساختمان پلاسکو تهران که موجب جان باختن و مصدوم شدن تعدادی از هموطنان عزیز شده است، مایه تأسف و تأثر گردید. مقتضی است در اسرع وقت، علل حادثه و مسئولیت حادثه بررسی و گزارش شود و نسبت به رسیدگی به مجروحان و جبران خسارات آسیب دیدگان توسط نهادهای مسئول اقدام فوری صورت پذیرد.» -> حسن روحانی نامه به عبدالرضا رحمانی فضلی
• «... گوهر چنین روحیه ایثارگرانه ای چنان کمیاب شده که هرگز نباید آنان را فراموش کرد و با چشم های اشک بار قدردانشان بود و برای جبران اندکی از این ایثار خانواده ها فرزندانشان را هرگز از یاد نبریم.» -> احمد مسجد جامعی
• «توی همین حادثه دلخراش و باورنکردنی آتش سوزی و فروریختن پلاسکو، فکر می کنید چرا ما مردم عادی با موبایل های فول شارژ و پاوربانک، خودمان را رساندیم به محل حادثه؟ برای اینکه به مصدومان کمک کنیم؟ نه؛ چون فیلم بگیریم و عجیب ترین و تکان دهنده ترین صحنه مصیبت را ما منتشر کنیم. حتماً هم روی فیلم هایی که منتشر کردیم نشانی اینستاگرام خود را نوشتیم که یک موقع زحماتمان هدر نشود. همین زحمت ما مردم عادی یکی از دلایل اصلی مشکل در امدادرسانی بود… مدیریت این نیست که یک چیزی خراب شد آدم بیاید و بگوید چطوری خرابی ها را با خاک انداز جمع کنید. مدیریت این است که قبل از به بارآمدن خرابی، به آبادانی فکر کنیم.» -> پوریا عالمی
• «یادتان نرود که پلاسکو در مجاورت چندین ایستگاه آتش نشانی مهم تهران بود. با این خیابان های پهن، در ساعت کم تردد، نتیجه اش این شد. تمام این ساختمان ها که با تیرآهن ساخته شده اند، می توانند سرنوشت پلاسکو را داشته باشند؛ زیرا اسکلت فلزی پلاسکو، بر اثر حرارت ایستایی خودش را از دست داد و ساختمان فرو ریخت.» -> کامران عدل
• «ساختمان پلاسکو، هم در آغاز و هم در فرجام خود تاریخ ساز بوده است. در ابتدا مرتفع ترین ساختمان پایتخت و نمادی از مدرنیته شهری بود. در زمان فروپاشی هم نمادی از بی توجهی به ایمنی شهری. هر دو نماد برای شناخت ویژگی های تاریخی شهری ایران فوق العاده مهم هستند. برای مدیرانی که بیش از کیفیت، به دنبال رکوردسازی «ترین» ها هستند پلاسکو شاخص گویایی است.» -> کریم ارغنده پور
• «ما به سرعت برق دچار هیجان می شویم و شور ما را می گیرد. مثلاً چند روز آتش سوزی پلاسکو می شود مسئله ما و پس فردا انگارنه انگار اصلاً چنین اتفاقی افتاده است. حتی با خودمان خلوت نمی کنیم ببینیم چرا آن قدر سرگرم عکس و فیلم شدیم که راه بر امداد بستیم و جلوی چشممان جان و مال عده ای سوخت و دود هوا شد. باور کنید از قبل هم برای منِ شهروند عادی مثل روز روشن بود از شدت بی توجهی یک جرقه کوچک این هیولا را در خود می بلعد. برای همین همیشه از این ساختمان واهمه داشتم. این حادثه نشان داد چقدر آسیب پذیر و بی پناهیم. نشان داد ما و مدیران ما فقط وفقط اهل عکس العمل نشان دادنِ مجبوری آن هم از نوعی شعاری و احساسی هستیم. اهل درمان عجولانه و ماست مالی کردنیم نه پیش بینی و پیشگیری. چهار روز بعد هم کامل همه چیز یادمان می رود.» -> حسین پاکدل