احمد نادعلیان

احمد نادعلیان (زاده ۱۳۴۲ در سنگسر (در استان سمنان)) هنرمندی در حوزهٔ هنرهای محیطی و زمینی ایرانی است. او بیشتر به خاطر کنده نگاری بر روی سنگ های رودخانه ها شناخته شده است. فعالیت های هنری او همچنین شامل حجاری، چیدمان، کارهای چندرسانه ای و اینترنتی (نت آرت)، چیدمان ویدئویی، کارهای تعاملی و اخیراً ساخت آهندیس ها است. او بیشتر در طبیعت زندگی می کند و در عرصه بین المللی به اجرای هنر محیطی می پردازد. آثار او در بیش از 70 کشور دنیا پراکنده هستند.
۲۰۰۲: اعطای نشان نت آرت (هنر شبکه و اینترنتی)
۲۰۰۵: جایزه بزرگ و سیمرغ طلایی دوسالانه تاشکند
۲۰۰۶: انتخاب به عنوان یکی از هنرمندان محیطی سال در آمریکا
۲۰۰۹: انتخاب به عنوان هنرمند برگزیده موزه سبز آمریکا
او در سال ۲۰۰۳ میلادی به همراه چند هنرمند دیگر، برای معرفی هنر معاصر ایران رهسپار سفر دوسالانه ونیز شد و هنر محیطی رودخانه ای را ارائه داد. در سال ۲۰۰۹ میلادی اثر مُهر استوانه ای و چاپ آن در خلیج فارس در تقویم دیواری هنر محیطی آمریکا به ثبت رسید. منتقدان بسیاری آثار او را به عنوان تنها هنرمند ایرانی که به صورت حرفه ای در زمینه هنر محیطی در عرصه جهانی فعالیت می کند، در مجلات تخصصی بین المللی معرفی کرده اند. او تاکنون در نمایشگاه های گروهی و انفرادی متعددی در ایران و دیگر کشورها از جمله انگلستان، لبنان، ژاپن، جمهوری آذربایجان، آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، آمریکا و ترکیه، آثار خود را به نمایش گذاشته است.
نادعلیان در ۲ تیر سال ۱۳۴۲ در سنگسر متولد شد و فعالیت های هنری خود را از سال ۱۳۵۶ از سن ۱۴ سالگی با کشیدن طرح های طنزآمیز در مدرسه آغاز کرد. او در ابتدای کارهای هنری اش بیشتر در زمینه های بسیار متنوعی از جمله طراحی، نقاشی، کاریکاتور و عکاسی فعالیت داشته است.
نادعلیان بین سالهای ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۸ به بسیاری از نقاط ایران سفر کرد که حاصل آن خلق چند هزار طراحی و تهیه بیش از ۱۲ هزار اسلاید بود. دو مجموعه از آن طراحی ها را در همان دوران دانشجویی به چاپ رساند و هم اکنون از برخی از آن اسلایدها در تدریس دروس نظری در دانشگاه ها بهره می گیرد. او پس از آن که در سال ۱۳۶۷ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته نقاشی فارغ التحصیل شد، در سال ۱۳۶۹ به فرانسه رفت و تا سال ۱۳۷۰ در مراکز فرهنگی فرانسه به مطالعه تاریخ هنر ایران و جهان پرداخت. او سپس در سال ۱۳۷۰ به انگلستان رفت و در سال ۱۳۷۵ موفق به کسب مدرک دکترای فلسفه هنر در زمینه تخصصی نقاشی و تزئینات دیواری از دانشگاه مرکزی انگلستان (UCE) شد. او در سال ۱۳۷۵ به ایران بازگشت و به تدریس در دانشکده های هنری پرداخت.

احمد نادعلیان (۱۳۴۲ ) هنرمند ایرانی.
• «کسی که در قلمروی هنری کار می کند، همیشه کهن الگو یا ذهنیت اولیه ای دارد که در زمان کار، در عمل این الگوها کمی متفاوت به نظر می رسد.»• «اصولاً کار هنر این است که خیلی از موضوعات را بدون آنکه هنرمند اشراف عقلانی به آن داشته باشد، پیش بینی کند.• «ما دو الگو در دنیا داریم؛ اول، کشورهایی هستند که شهروندانی را از نقاط مختلف جذب کرده اند. در این الگو، فرهنگ های مختلفی کنار هم جمع می شوند و از بین آنها فرهنگ جدید به وجود می آید که قدرتمند است و می تواند به کشورهای دیگر صادر شود مثل آمریکا یا حتی قشم و کیش که بومی ها حاشیه نشین شده اند.»• «در ایران هم آیین ها و عناصر طبیعت همواره موردتوجه قرار می گیرد حتی بدون اینکه جوان ها متوجه شده باشند. خیلی از الگوهایی که الان در کشور ما در مورد برخی از کالاها وجود دارد، من ۲۰ سال قبل در کشورهای دیگری دیده ام، در نتیجه اگر بخواهیم در مورد آینده بدانیم باید برویم و دنیا را ببینیم.»• «قبلاً سفرهایم یک نوع کشورگشایی فرهنگی بود. دوست داشتم به عنوان یک ایرانی ردپایی در نقاط دیگر دنیا داشته باشم و ماهی هایم را در رودخانه های دیگر بیندازم اما الان می گویم رفتن، دیدن، تجربه کردن، شناخت و معرفت مهم تر است.»• «اولین بار هم که به آمریکا رفتم، بعد از ۱۱ سپتامبر بود. در فرودگاه، بلیتم را با رنگ شبرنگ مشخص کردند. به عنوان یک ایرانی برای گشتن وسایلم بیشتر دقت کردند. وقتی پلیس به کاتالوگ ها رسید، سؤال هایی پرسید که برایش توضیح دادم. او در ادامه پرسید چگونه این کارها را انجام می دهی و آدم های اطراف هم کنجکاو شده بودند و داخل کاتالوگ سرک می کشیدند. آن وقت بود که آن پلیس یادش رفت من یک مظنونم و فهمید یک ایرانی می تواند اندیشه داشته باشد.»• «الان جذاب ترین موضوع برایم این دیدگاه است که با نگاهی از بیرون، کشورم را ببینم و مؤلفه هایی را که فقط خاص ایران است، درک کنم. این دستاوردی بزرگ است و راه را به شما نشان می دهد.»• «یکی از پروژه های جدی ای که با تمرکز در مقیاس کوچک به آن می پردازم، هرمز است. دغدغه من این است که بگویم نقاشی و هنر فقط به بالاتر از خیابان میرداماد تعلق ندارد، نقاشی می تواند در جزیره ای دوردست، مخروب و منزوی مثل هرمز و در محله ای که کسی آنجا را به رسمیت نمی شناسد، عملکرد مؤثری داشته باشد.»• «وقتی شما وارد جامعه ای شوید که مقیاستان و رفتارتان متفاوت است، با شما مقابله می شود. معمولاً جوامع سنتی نسبت به خیلی از مسائل مقاومت نشان می دهند اما وقتی آن مسئله جزء بدیهیات می شود حتی می خواهند موضوع را تصاحب کنند و مثلاً بگویند ما از اول این گونه بودیم.»• «متأسفانه برای اینکه انسان موجودی است که بدون پول نمی تواند زندگی کند، با ورود کسی که پول خرج می کند به خصوص در جوامع محتاط تری مثل ما که مدخل واسط ما عرب ها هستند، سلایق آنها تحمیل می شود و می بینیم امروزه در هنر ما خط- نقاشی بیشتر فروخته می شود.»• «من به عنوان یک هنرمند، صادقانه می گویم در کارهایم تعارض یا پیام هایی اجتماعی که بتوان از آنها استنباط های سیاسی کرد، زیاد است؛ بااین حال، تابه حال در بیرون از ایران سعی نکرده ام نان چنین چیزی را بخورم. همیشه با خودم گفته ام با ماهی هایم تا کجا می توانم در رسانه ها یا کتاب ها پیش بروم؛ اگر تا انتها بتوانم بدون این وجه جلو بروم، یک امتیاز است.»• «گاهی در مورد کودکان فلسطین آثاری داشته ام اما در ایران انتشار نداده ام چون دوست ندارم برخی از رسانه ها به زعم خودشان از آن استفاده کنند چون اینجا از کاری که برای سقوط هواپیمای IR ۶۵۵ انجام دادم، بهره برداری هایی شد که جز بیانیه هنری statement من نیست. من معتقدم هنر باید از منظر انسانی کار شود و متأسفانه چون این هنر از هر دو سو مورداستفاده قرار می گیرد، سعی می کنم کارم را در خارج از ایران تعدیل کنم یا کاری نکنم که در تریبون کسی قرار بگیرد.»• «ما معمولاً فرمت کننده رفتارهای قبلی سیاست مدارهای قبلی یا فعلی هستیم. خیلی از آنها تصویری ارائه می دهند و ما آن را اصلاح می کنیم.»