جدوب. [ ج َ ] ( ع ص ، اِ ) جای خشک بی نبات. ( آنندراج ). مکان جدوب ؛ جای خشک بی نبات. ( منتهی الارب ). جائی است خشک و بی گیاه که خشکی آن ظاهر و آشکار است. ( شرح قاموس ). ماحل. جدیب. ( اقرب الموارد ) ( شرح قاموس ). جدب. مجدوب. ( شرح قاموس ).
جدوب. [ ج ُ ] ( ع اِ ) ج ِ جدبة. یعنی زمین خشک. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به جدبه شود.
جدوب. [ ج ُ ] ( ع اِ ) ج ِ جدبة. یعنی زمین خشک. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به جدبه شود.