شارلوت دراوه (فرانسوی: Charlotte Dravet؛ زادهٔ ۱۴ ژوئیهٔ ۱۹۳۶) یک روانپزشک و صرع شناس اهل فرانسه است.
L’Enfant Épileptique. Le Comprendre et l’Aider, together with Pierre Jallon (Toulouse: Éditions Privat, 1985)
Les Syndromes Épileptiques de l’Enfant et de l’Adolescent, edited together with Joseph Roger, Michelle Bureau, Fritz E. Dreifuss, Peter Wolf, and others (London – Montrouge: J. Libbey, 1984, followed by an English edition in 1985; current edition: Epileptic Syndromes in Infancy, Childhood and Adolescence (Current Problems in Epilepsy, Vol 23), fifth edition, edited together with Michelle Bureau, Pierre Genton, Peter Wolf, and Carlo Alberto Tassinari (Montrouge, J. Libbey Eurotext, 2012)
La Prise en Charge Globale de l’Épilepsies. (Paris, Communications Globale Sant 2002)
Myoclonic Epilepsies (Advances in Neurology, Vol 95), edited together with Antonio V. Delgado-Escueta, Renzo Guerrini, Marco T. Medina, Pierre Genton, and Michelle Bureau (Philadelphia – Baltimore – New York, et al, Lippincott Williams & Wilkins, 2004)
Comprendre l’Épilepsie. Notions élémentaires sur l’épilepsie et les épilepsies (Dialogue Medecin-Malade). (Montrouge, J. Libbey Eurotext, 2006)
Dravet Syndrome (Topics in Epilepsy, Vol 3), together with Renzo Guerrini. (Montrouge – Esher, J. Libbey Eurotext, 2011)
شارلوت دراوه دانش آموختهٔ دانشگاه اکس مارسی بود و پس از فارغ التحصیلی از آنجا، تخصص خود را در رشتهٔ اطفال و نوزادان در سال ۱۹۶۵ میلادی در شهر مارسی و در سال ۱۹۷۱ میلادی فوق تخصص روان پزشکی را دریافت نمود.
وی مابین سال های ۱۹۶۵ تا ۲۰۰۰ میلادی، تمرکز و تخصص خود را بر روی درمان صرع در «مرکز سن پُل» در مارسی گذاشت و در کنار پزشکانی همچون «آنری گستو»، «ژوزف روژه» و «رنه سوله رول» به فعالیت پرداخت. وی به مفهوم واقعی کلمه، یک پزشکِ مقیم بود و تا سال ۲۰۰۰ میلادی در همان مرکز بیمارستانی زندگی می کرد. همین موضوع باعث شد تا طی سالیان متمادی، تعداد بیشماری از بیماران را، شب و روز، ویزیت کند و سهم بزرگی در علم صرع شناسی داشته باشد. وی با همکاری «ژوزف روژه» و «میشل بیورو» نقش مؤثری در توصیف سندرم های تشنجی ایفا نمود. شارلوت علاوه برپایی چندین کارگاه آموزشی و همایش دانشگاهی، فصلِ نخستِ کتاب «سندرم های تشنجی در دوران نوزادی، کودکی و نوجوانی» را هم نگاشته است. وی در سال ۱۹۸۱ میلادی با همکاری «میشل بیورو»، بیماری «صرع میوکلونیک خوش خیم نوزادی» و در سال های ۱۹۷۸ و ۱۹۸۲ میلادی، «صرع شدید میوکلونیک کودکان» را شرح داد که بعدها، بیماری اول را به افتخار او «سندرم دراوه» نام نهادند.
شارلوت از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۳ میلادی یکی از اعضای «بنیاد پژوهش های صرع فرانسه» و از ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۴ میلادی یکی از اعضای «کارگروه طبقه بندی اصطلاح شناسی در اتحادیهٔ بین المللی علیه صرع» (ILAE) بود. وی همچنین از سال ۱۹۹۷ تا ۱۹۹۹ میلادی «رئیس اتحادیهٔ ضد صرع فرانسه» (LFCE) بود و در سال ۲۰۰۰ میلادی برای نخستین بار «روز ملی صرع» را در فرانسه پایه گذاری کرد. سپس از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ میلادی، یکی از اعضای «کمیتهٔ ملی صرع» (فرانسوی: Comité National pour l’Épilepsie) در فرانسه شد و تا به امروز، همچنان یکی از اعضای کمیتهٔ علمیِ «اتحادیه بین المللی اقدام علیه صرع در سندرم دراوه» است.
L’Enfant Épileptique. Le Comprendre et l’Aider, together with Pierre Jallon (Toulouse: Éditions Privat, 1985)
Les Syndromes Épileptiques de l’Enfant et de l’Adolescent, edited together with Joseph Roger, Michelle Bureau, Fritz E. Dreifuss, Peter Wolf, and others (London – Montrouge: J. Libbey, 1984, followed by an English edition in 1985; current edition: Epileptic Syndromes in Infancy, Childhood and Adolescence (Current Problems in Epilepsy, Vol 23), fifth edition, edited together with Michelle Bureau, Pierre Genton, Peter Wolf, and Carlo Alberto Tassinari (Montrouge, J. Libbey Eurotext, 2012)
La Prise en Charge Globale de l’Épilepsies. (Paris, Communications Globale Sant 2002)
Myoclonic Epilepsies (Advances in Neurology, Vol 95), edited together with Antonio V. Delgado-Escueta, Renzo Guerrini, Marco T. Medina, Pierre Genton, and Michelle Bureau (Philadelphia – Baltimore – New York, et al, Lippincott Williams & Wilkins, 2004)
Comprendre l’Épilepsie. Notions élémentaires sur l’épilepsie et les épilepsies (Dialogue Medecin-Malade). (Montrouge, J. Libbey Eurotext, 2006)
Dravet Syndrome (Topics in Epilepsy, Vol 3), together with Renzo Guerrini. (Montrouge – Esher, J. Libbey Eurotext, 2011)
شارلوت دراوه دانش آموختهٔ دانشگاه اکس مارسی بود و پس از فارغ التحصیلی از آنجا، تخصص خود را در رشتهٔ اطفال و نوزادان در سال ۱۹۶۵ میلادی در شهر مارسی و در سال ۱۹۷۱ میلادی فوق تخصص روان پزشکی را دریافت نمود.
وی مابین سال های ۱۹۶۵ تا ۲۰۰۰ میلادی، تمرکز و تخصص خود را بر روی درمان صرع در «مرکز سن پُل» در مارسی گذاشت و در کنار پزشکانی همچون «آنری گستو»، «ژوزف روژه» و «رنه سوله رول» به فعالیت پرداخت. وی به مفهوم واقعی کلمه، یک پزشکِ مقیم بود و تا سال ۲۰۰۰ میلادی در همان مرکز بیمارستانی زندگی می کرد. همین موضوع باعث شد تا طی سالیان متمادی، تعداد بیشماری از بیماران را، شب و روز، ویزیت کند و سهم بزرگی در علم صرع شناسی داشته باشد. وی با همکاری «ژوزف روژه» و «میشل بیورو» نقش مؤثری در توصیف سندرم های تشنجی ایفا نمود. شارلوت علاوه برپایی چندین کارگاه آموزشی و همایش دانشگاهی، فصلِ نخستِ کتاب «سندرم های تشنجی در دوران نوزادی، کودکی و نوجوانی» را هم نگاشته است. وی در سال ۱۹۸۱ میلادی با همکاری «میشل بیورو»، بیماری «صرع میوکلونیک خوش خیم نوزادی» و در سال های ۱۹۷۸ و ۱۹۸۲ میلادی، «صرع شدید میوکلونیک کودکان» را شرح داد که بعدها، بیماری اول را به افتخار او «سندرم دراوه» نام نهادند.
شارلوت از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۳ میلادی یکی از اعضای «بنیاد پژوهش های صرع فرانسه» و از ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۴ میلادی یکی از اعضای «کارگروه طبقه بندی اصطلاح شناسی در اتحادیهٔ بین المللی علیه صرع» (ILAE) بود. وی همچنین از سال ۱۹۹۷ تا ۱۹۹۹ میلادی «رئیس اتحادیهٔ ضد صرع فرانسه» (LFCE) بود و در سال ۲۰۰۰ میلادی برای نخستین بار «روز ملی صرع» را در فرانسه پایه گذاری کرد. سپس از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ میلادی، یکی از اعضای «کمیتهٔ ملی صرع» (فرانسوی: Comité National pour l’Épilepsie) در فرانسه شد و تا به امروز، همچنان یکی از اعضای کمیتهٔ علمیِ «اتحادیه بین المللی اقدام علیه صرع در سندرم دراوه» است.
wiki: شارلوت دراوه