کلمه جو
صفحه اصلی

فاطمه بنت اقرع

دانشنامه عمومی

فاطمه بنت حسن بن علی عطار معروف به بنت اقرع (د ۴۸۰ق/۱۰۸۷م) از خوشنویسان دستگاه خلافت عباسیان در سده پنچم هجری است که پیمان متارکه جنگ میان دولتهای عباسی و روم به خط اوست.
ابراهیم اوا، تحفه، نخستین زن خوشنویس مسلمان ایرانی . کیهان فرهنگی، سال شانزدهم، اسفندماه ۱۳۸۷، شماره ۱۶۱، ص۶۴
پایگاه اطلاع رسانی بنیادایران شناسی
بزرگ اسلامی - ذیل مقاله ابن بواب
بنت اقرع به چند دلیل جایگاهی نمایان دارد. نخست آنکه در تاریخ فرهنگ اسلامی وی نخستین زن خوشنویس ایرانی است که نامش ثبت شده، و دیگر اینکه وجود این گونه زن های خوشنویس و فاضله گواه برآن است که زنان آن عصر نیز هم راه مردان، برای گسترش معرفت و انتقال هنر و زیباشناسی به نسل های بعدی خدمت شایانی کرده اند.
فاطمه بنت اقرع یکی از پیروان مشهور ابن بواب خوشنویس و مُذَهَّب معروف بود.
پدر فاطمه بنت اقرع از اشخاص فاضل و دانش دوست و به زمان خود بود و چنانکه آورده اند با علما و ادبا بغداد حشر و نشر داشته است. دربارهٔ زندگی و فعالیت بنت اقرع اطلاعات کمی دردست داریم، درمیان مورخین و نویسندگانی که راجع به او مطلبی نوشته اند، اطلاعات یاقوت حموی و ذهبی از اهمیت ویژه ای برخوردار است . خانواده فاطمه ازطبقه متوسط جامعه بغداد بوده و گذشتگانش دکان دار بوده اند و اغلب به کسب عطاری اشتغال داشتند، همین مسئله باعث شد که او را بنت اقرع خطاب می کنند.


کلمات دیگر: