صداقت روشنفکری (به انگلیسی: Intellectual honesty) یک روش کاربردی در گشودن مسئله با یک نگرش صادقانه و بی طرفانه است که می تواند به شیوه های مختلفی نشان داده شود:
دخالت ندادن باورهای شخصی در جستجوی حقیقت.
خوداری از حذف عامدانه و نادیده گرفتن حقایق و اطلاعات مربوط حتی زمانی که چنین چیزهایی ممکن است با فرضیه های پیشین ناهماهنگ و در تناقض باشد.
ارائهٔ حقایق به شیوه ای بی طرفانه و به دور از تعصب و نه پیچیده که سبب برداشت گمراه کننده شود یا نشان دهندهٔ حمایت از یک دیدگاه بر دیگری باشد.
منابع، و کارهای قبلی دیگران را به رسمیت شناخته و پاس داشته شوند و از سرقت ادبی اجتناب شود.
اخلاق شناس دانشگاه هاروارد لوئیس م گونین در توصیف «هستهٔ» صداقت روشنفکری می گوید: «بافضیلت کسی است که از فریب زمانی که انگیزه ای برای فریب کاری دارد اجتناب کند.»مغالطهٔ عامدانه در بحث و استدلال؛ نادرستی (پاس نداشتن امانت داری) روشنفکری نامیده می شود.
دخالت ندادن باورهای شخصی در جستجوی حقیقت.
خوداری از حذف عامدانه و نادیده گرفتن حقایق و اطلاعات مربوط حتی زمانی که چنین چیزهایی ممکن است با فرضیه های پیشین ناهماهنگ و در تناقض باشد.
ارائهٔ حقایق به شیوه ای بی طرفانه و به دور از تعصب و نه پیچیده که سبب برداشت گمراه کننده شود یا نشان دهندهٔ حمایت از یک دیدگاه بر دیگری باشد.
منابع، و کارهای قبلی دیگران را به رسمیت شناخته و پاس داشته شوند و از سرقت ادبی اجتناب شود.
اخلاق شناس دانشگاه هاروارد لوئیس م گونین در توصیف «هستهٔ» صداقت روشنفکری می گوید: «بافضیلت کسی است که از فریب زمانی که انگیزه ای برای فریب کاری دارد اجتناب کند.»مغالطهٔ عامدانه در بحث و استدلال؛ نادرستی (پاس نداشتن امانت داری) روشنفکری نامیده می شود.
wiki: صداقت روشنفکری