فاصله کانونی عدسی

در سیستم های نوری مثل عدسی دوربین های عکاسی، به میزان همگرایی (فوکوس) یا واگرایی (دیفیوز) شدن پرتوهای نور گفته می شود. هر چه فاصله کانونی، کوتاه تر باشد، قدرت و تمرکز نور بیشتر و هر چه فاصله کانونی بلندتر باشد، قدرت و تمرکز نور کمتر می شود.
عباسی، اسماعیل. فرهنگ عکاسی. چاپ چهارم. تهران: سروش، ۱۳۸۵.
در عدسی های نازک، فاصله کانونی، فاصله بین مرکز لنز تا نقطه کانونی لنز است. در عدسی محدب یا همگراکننده نور، فاصله کانونی، مثبت بوده و به فاصله ای گفته می شود که پرتوهای موازی نور در یک نقطه مشترک به هم می رسند. در عدسی مقعر یا واگراکننده نور، فاصله کانونی، منفی بوده و به فاصله ای گفته می شود که پرتوهای موازی نور شروع به واگرایی و جدا شدن از هم می نمایند.
همچنین می توان گفت، فاصله کانونی در عدسی های محدب، فاصله بین نقطه کانونی تا مرکز عدسی است و در این فاصله شعاع های نور موازی ای که به سطح عدسی تابیده می شوند پس از عبور از آن در نقطه کانونی جلوی عدسی به هم می رسند و از این رو گفته می شود که فاصله کانونی در عدسی های محدب، مثبت است.
در عدسی های مقعر یا واگراکننده نور، نقطه کانونی در پشت عدسی یعنی در همان سمتی که پرتوهای نور به عدسی تابیده می شوند تشکیل شده و شعاع های موازی نور پس از تابیده شدن به سطح عدسی پس از عبور از آن در جلوی عدسی از هم جدا شده و واگرایی روی می دهد. از این رو گفته می شود که فاصله کانونی در عدسی های مقعر، منفی است.