صدرالدین مهوان

صدرالدین مهوان (زادهٔ ۱۳۲۴ – درگذشتهٔ مرداد ۱۳۶۵)، موسیقی دان، آهنگساز و نوازنده ویلون اهل ایران بود. وی با نام هنری مهوان شناخته می شود.
«آسمون با من و تو قهره دیگه» ترانه سرا: تورج نگهبان، خواننده: داریوش، مهستی
«شب اومد» ترانه سرا: مسعود هوشمند، خواننده: داریوش
«رسوایی (مگه نه)» ترانه سرا: تورج نگهبان، خواننده: مهستی
«دریا» ترانه سرا: محمدعلی بهمنی، خواننده: مهستی
«دل منت کش» ترانه سرا: میر فخرایی، خواننده: مهستی
«باختن» ترانه سرا: صدرالدین مهوان، خواننده: حمیرا
«سکوت» ترانه سرا: صدرالدین مهوان، خواننده: حمیرا
«لب لب من» ترانه سرا: صدرالدین مهوان، خواننده: رامش
«بوسه عید» ترانه سرا: صدرالدین مهوان، خواننده: رامش
«داغ داغ» ترانه سرا: مرجان، خواننده: رامش
«بگو بگو» ترانه سرا: میر فخرایی، خواننده: رامش
«راز» ترانه سرا: احمد شاملو، خواننده: بتی
«دل تو رو می خواد» ترانه سرا: میر فخرایی، خواننده: گیتی
«به من نخند» ترانه سرا: سعید دبیری، خواننده: گیتی
«حیفه حرف من و دل تموم بشه» ترانه سرا: علیرضا قوامی، خواننده: گیتی
مهوان به سال ۱۳۲۴ خورشیدی در تهران متولد شد، تحصیلات ابتدائی را در مدرسه نادر افشار و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان جم قلهک به پایان برد. وی از سن هفت سالگی علاقه فراوانی به موسییقی سنتی ایران پیدا کرد و همین علاقه بیش از حد موجب گشت تا وی ویولنی خریداری کرد و نزد خود با گوش دادن به رادیو و صفحات مختلف موسیقی بطور سینه به سینه نواختن ویولن را آغاز کرد. عشق و شوق به موسیقی وی را چنان مجذوب کرده بود که او هر روز چندین ساعت متوالی ساز می زد و به تمرینات خود ادامه می داد و همهٔ فکر و سعی اش بر این بود که هرچه زودتر پله های ترقی را یکی پس از دیگری پیموده و در موسیقی به درجات والا برسد. او برای رسیدن به این منظور می بایست راه دیگری را انتخاب و طی می کرد که این کار را هم کرد، لذا نزد استاد فقید حسین یاحقی رفت و افتخار شاگردی این استاد را بدست آورد و پس از چند سال که نزد آن استاد فقید کار کرد، نزد استادان صاحب نام دیگری مثل: مرتضی حنانه، محمود کریمی، فرهاد فخرالدینی به فراگیری فنون تئوری موسیقی پرداخت و در سال ۱۳۴۸ از هنرستان عالی موسیقی به اخذ لیسانس نائل آمد. پس از چندی به رادیو جهت همکاری دعوت شد و ضمن نوازندگی در ارکسترهای مختلف، به کار آهنگسازی نیز روی آورد و آهنگ های زیبایی برای خوانندگان رادیو ساخت که بیشتر اشعار آن را شعرایی مثل احمد شاملو، میرفخرائی و غیره سروده اند. چند اثر زیبای وی توسط ارکستر مجلسی لندن در انگلستان تاکنون چندبار اجرا و پخش گردیده است که همین آثار اغلب از صدا و سیما جمهوری اسلامی نیز پخش شده است. صدرالدین مهوان، علاوه بر نواختن ویولن، با نوازندگی پیانو، سنتور و سه تار بخوبی آشنایی داشت و آنها را در حد شیرینی می نواخت. وی شاگردان خوبی را در رشته موسیقی بخصوص ویولن تعلیم داد و تربیت کرد که از محبوبیت خاصی بین شاگردان خویش برخوردار بود. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی آهنگ زیبایی به نام «اقصی ای قبله اول» ساخت که با صدای خوب هنرمند ارجمند مهرداد کاظمی ضبط و پخش گردید. صدرالدین مهوان از هنرمندان خوب و بااستعدادی بود که از صدایی زیبا نیز بهره ور بود که که اکثر آهنگ های خود را با صدای خویش بر روی کاست ضبط نموده است.
آثار صدرالدین مهوان دربرگیرنده ترانه هایی است که با صدای خوانندگان ایرانی در سالهای پیش از انقلاب اسلامی در ایران به ویژه با صدای حمیرا، داریوش، خوانده شده است؛ از آن جمله:
متأسفانه داس اجل خرمن هستی این هنرمند با ارزش را همراه مادر و خواهران خود در مردادماه سال ۱۳۶۵ در یک فاجعه غم انگیز که در اختیاریه شمیران اتفاق افتاد، درو کرد و خیلی زود و بسیار جوان از جهان فانی رخت بربست.