امام عبد الحمید بن بادیس (۱۳۰۷–۱۳۵۸ هجری قمری) از مردان اصلاحات در جهان عرب و رهبر رنسانس اسلامی در الجزایر و بنیانگذار انجمن علمای مسلمان الجزایر است.
دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، ج ۳، انتشارات مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، تهران، ۱۳۷۴ش، مقاله به قلم حسن یوسفی اشکوری، ص ۸۳.
بن بادیس انجمن علمای مسلمان الجزایر را در سال ۱۹۳۱ تأسیس کرد که بسیاری از مدارس اسلامی در الجزایر در برابر آن دیدگاه های مختلف و گاه مخالف داشتند. این انجمن بعداً تأثیر زیادی بر سیاست های مسلمانان الجزایر تا جنگ استقلال الجزایر داشت.
ابن بادیس مقدمات ادب و علوم اسلامی را در زادگاه خود فراگرفت و در ۱۳ سالگی قرآن را از برکرد. در آغاز جوانی همسر برگزید و در ۱۳۲۶ق، برای تحصیل در جامع زیتونه به تونس رفت و نزد عالمانی چون شیخ محمد نخلی قیروانی، علامه محمدطاهر بن عاشور، شیخ محمد خضر حسین و شیخ صالح النیفر به شاگردی پرداخت.
سپس به قسطنطنیه بازگشت و تا آخر عمرش به این امور پرداخت:
دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، ج ۳، انتشارات مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، تهران، ۱۳۷۴ش، مقاله به قلم حسن یوسفی اشکوری، ص ۸۳.
بن بادیس انجمن علمای مسلمان الجزایر را در سال ۱۹۳۱ تأسیس کرد که بسیاری از مدارس اسلامی در الجزایر در برابر آن دیدگاه های مختلف و گاه مخالف داشتند. این انجمن بعداً تأثیر زیادی بر سیاست های مسلمانان الجزایر تا جنگ استقلال الجزایر داشت.
ابن بادیس مقدمات ادب و علوم اسلامی را در زادگاه خود فراگرفت و در ۱۳ سالگی قرآن را از برکرد. در آغاز جوانی همسر برگزید و در ۱۳۲۶ق، برای تحصیل در جامع زیتونه به تونس رفت و نزد عالمانی چون شیخ محمد نخلی قیروانی، علامه محمدطاهر بن عاشور، شیخ محمد خضر حسین و شیخ صالح النیفر به شاگردی پرداخت.
سپس به قسطنطنیه بازگشت و تا آخر عمرش به این امور پرداخت:
wiki: عبد الحمید ابن بادیس