بازی های آسیایی ۱۹۵۱. بازی های آسیایی ۱۹۵۱ نخستین دوره بازی های آسیایی بود که در دهلی نو هند برگزار شد. این بازی ها توسط رئیس کمیته برگزاری بازی ها آنتونی دیمیلو آسیاد نخست نام گذاری شد. ۴۸۹ ورزشکار از ۱۱ کشور آسیایی در این بازی ها شرکت کردند و در ۵۷ رویداد ورزشی در ۸ رشته به رقابت پرداختند.
افغانستان
میانمار (۵۸)
سیلان (۳)
هند (۱۵۱)
اندونزی (۳۵)
ایران (۴۹)
ژاپن (۷۲)
نپال (۸)
فیلیپین
سنگاپور
تایلند
در دوره نخست بازی های آسیایی ۱۱ کمیته ملی المپیک از کشورهای آسیایی شرکت نمودند. کمیته برگزاری بازی ها از تمامی کشورهای آسیایی دعوت نمود. چین با وجود دعوت به سابقات در این بازی ها حاضر نشد. پاکستان نیز به دلیل درگیری با هند بر سر منطقه کشمیر حضور در بازی ها را رد نمود. کره جنوبی نیز با وجود این که حضور در بازی ها را پذیرفته بود به خاطر جنگ کره ورزشکاری به این بازی ها اعزام نکرد. شوروی و ویتنام نیز به دلیل سیستم سیاسی خود به این بازی ها دعوت نشدند.
کشور میزبان
همزمان با برگزاری بازی های المپیک ۱۹۴۸ لندن، کشورهای آسیایی و از جمله ایران تصمیم به برگزاری بازی های آسیایی گرفتند. بدین ترتیب و براساس توافق کشورهای آسیایی شرکت کننده در چند اجلاس مهم به میزبانی دهلی نو و لندن، ابتدا فدراسیون بازی های آسیایی تشکیل و سپس مقرر شد این بازی ها همانند المپیک هر ۴ سال یک بار و در فاصله زمانی دو المپیاد برگزار شود. هند به عنوان میزبان اولین دوره بازی های آسیایی با یک سال تأخیر و در سال ۱۹۵۱ این بازی ها را به عنوان همایش بزرگ ورزشی قاره برگزار کرد. کاروان ورزش ایران در رشته های وزنه برداری و پرورش اندام حضور نمایشی در این بازی ها داشت اما در رشته های دومیدانی، فوتبال، بسکتبال، شنا، شیرجه و دوچرخه سواری حضور رسمی داشت و با کسب ۸ مدال طلا، ۶ نقره و دو برنز در میان یازده کشور شرکت کننده جایگاه سوم جدول توزیع مدال ها را از آن خود کرد. نکته جالب توجه در رابطه با این بازی ها این بود که کشور میزبان در یک اقدام نه چندان جوانمردانه و برای قرار گرفتن در مقام دوم رده بندی نهایی کشورها، رشته کشتی را در آخرین روزهای ثبت نام نهایی از برنامه مسابقات حذف کرد و بدین ترتیب ایران از شانس مسلم کسب چند مدال در این رشته محروم شد در حالی که می توانست با کمک آنها پس از ژاپن در جایگاه دوم قرار بگیرد.
افغانستان
میانمار (۵۸)
سیلان (۳)
هند (۱۵۱)
اندونزی (۳۵)
ایران (۴۹)
ژاپن (۷۲)
نپال (۸)
فیلیپین
سنگاپور
تایلند
در دوره نخست بازی های آسیایی ۱۱ کمیته ملی المپیک از کشورهای آسیایی شرکت نمودند. کمیته برگزاری بازی ها از تمامی کشورهای آسیایی دعوت نمود. چین با وجود دعوت به سابقات در این بازی ها حاضر نشد. پاکستان نیز به دلیل درگیری با هند بر سر منطقه کشمیر حضور در بازی ها را رد نمود. کره جنوبی نیز با وجود این که حضور در بازی ها را پذیرفته بود به خاطر جنگ کره ورزشکاری به این بازی ها اعزام نکرد. شوروی و ویتنام نیز به دلیل سیستم سیاسی خود به این بازی ها دعوت نشدند.
کشور میزبان
همزمان با برگزاری بازی های المپیک ۱۹۴۸ لندن، کشورهای آسیایی و از جمله ایران تصمیم به برگزاری بازی های آسیایی گرفتند. بدین ترتیب و براساس توافق کشورهای آسیایی شرکت کننده در چند اجلاس مهم به میزبانی دهلی نو و لندن، ابتدا فدراسیون بازی های آسیایی تشکیل و سپس مقرر شد این بازی ها همانند المپیک هر ۴ سال یک بار و در فاصله زمانی دو المپیاد برگزار شود. هند به عنوان میزبان اولین دوره بازی های آسیایی با یک سال تأخیر و در سال ۱۹۵۱ این بازی ها را به عنوان همایش بزرگ ورزشی قاره برگزار کرد. کاروان ورزش ایران در رشته های وزنه برداری و پرورش اندام حضور نمایشی در این بازی ها داشت اما در رشته های دومیدانی، فوتبال، بسکتبال، شنا، شیرجه و دوچرخه سواری حضور رسمی داشت و با کسب ۸ مدال طلا، ۶ نقره و دو برنز در میان یازده کشور شرکت کننده جایگاه سوم جدول توزیع مدال ها را از آن خود کرد. نکته جالب توجه در رابطه با این بازی ها این بود که کشور میزبان در یک اقدام نه چندان جوانمردانه و برای قرار گرفتن در مقام دوم رده بندی نهایی کشورها، رشته کشتی را در آخرین روزهای ثبت نام نهایی از برنامه مسابقات حذف کرد و بدین ترتیب ایران از شانس مسلم کسب چند مدال در این رشته محروم شد در حالی که می توانست با کمک آنها پس از ژاپن در جایگاه دوم قرار بگیرد.
wiki: بازی های آسیایی ۱۹۵۱