المپیک تابستانی ۱۹۷۲ (در انگلیسی: Games of the XX Olympiad) که به طور رسمی با نام «بازی های المپیاد بیستم» شناخته می شود، از ۲۶ اوت ۱۹۷۲ تا ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۲ میلادی در شهر مونیخ در آلمان غربی و با حضور ۷٬۱۱۳ ورزشکار زن و مرد از ۱۲۱ کشور جهان و در ۲۱ رشته ورزشی برگزار شد.
ستاره این دوره از بازی ها مارک اسپیتز شناگر آمریکایی بود که توانست ضمن کسب هفت مدال طلا، رکوردهای جهانی ۱۰۰ متر آزاد، ۲۰۰ متر آزاد، ۱۰۰ متر پروانه و ۲۰۰ متر پروانه را جابجا کند تا «ستاره المپیک مونیخ» لقب بگیرد. از آنجایی که او یهودی بود، پیش از پایان بازی ها و برای حفظ جان وی از او خواسته شد تا محل بازی ها را ترک کند تا مبادا هدف دیگری برای تروریست ها قرار گیرد.
برای اولین بار سوگند المپیک به وسیله نماینده داوران انجام شد.
فینال رقابت های بسکتبال بین آمریکا و شوروی جنجالی ترین مسابقه تاریخ این رشته ورزشی بود. در حالی که آمریکا ۵۰ به ۴۹ از شوروی پیش بود سه ثانیه پایانی بازی دو بار تکرار شد و شوروی ۵۱ به ۵۰ پیروز شد. آمریکایی ها که به داوری معترض بودند از گرفتن مدال نقره خودداری کردند.
بازی های المپیک تابستانی ۱۹۷۲ مونیخ، پس از بازی های المپیک تابستانی ۱۹۳۶ برلین، دومین میزبانی کشور آلمان را به همراه آورد. در این المپیک رشته تیراندازی با کمان پس از ۵۲ سال دوری از بازی های المپیک، و هندبال که اخرین بار در المپیک ۱۹۳۶ برگزار شده بود، دوباره به برنامه بازی ها اضافه شدند. قایقرانی کانو در آب های خروشان برای اولین بار به برنامه مسابقات اضافه شد و بدمینتون و موج سواری هم به عنوان ورزش نمایشی در مسابقات المپیک برگزار شدند.
ورزشگاه بزرگ و مجهز المپیک مونیخ، استخر سرپوشیده، پیست تارتان، پوشش گسترده خبری و پخش زنده جریان بازی های المپیک از رادیو و تلویزیون و حضور بیش از ۴٬۰۰۰ خبرنگار و گزارشگر ورزشی، شکوهی ویژه به این دوره از بازی ها داد.
مونیخ در ۲۱ آوریل ۱۹۶۶ در رقابت با شهرهای مادرید، مونترال و دیترویت برنده برگزاری المپیک ۱۹۷۲ شد.با اینکه تمام تلاش مسئولین برگزارکننده المپیک مونیخ، نشان دادن چهره جدیدی از پیشرفت های کشور آلمان بدون وارد شدن به سیاست بود، یک واقعه بی سابقه و خونین، دهکده المپیک مونیخ را به لرزه درآورد.
ستاره این دوره از بازی ها مارک اسپیتز شناگر آمریکایی بود که توانست ضمن کسب هفت مدال طلا، رکوردهای جهانی ۱۰۰ متر آزاد، ۲۰۰ متر آزاد، ۱۰۰ متر پروانه و ۲۰۰ متر پروانه را جابجا کند تا «ستاره المپیک مونیخ» لقب بگیرد. از آنجایی که او یهودی بود، پیش از پایان بازی ها و برای حفظ جان وی از او خواسته شد تا محل بازی ها را ترک کند تا مبادا هدف دیگری برای تروریست ها قرار گیرد.
برای اولین بار سوگند المپیک به وسیله نماینده داوران انجام شد.
فینال رقابت های بسکتبال بین آمریکا و شوروی جنجالی ترین مسابقه تاریخ این رشته ورزشی بود. در حالی که آمریکا ۵۰ به ۴۹ از شوروی پیش بود سه ثانیه پایانی بازی دو بار تکرار شد و شوروی ۵۱ به ۵۰ پیروز شد. آمریکایی ها که به داوری معترض بودند از گرفتن مدال نقره خودداری کردند.
بازی های المپیک تابستانی ۱۹۷۲ مونیخ، پس از بازی های المپیک تابستانی ۱۹۳۶ برلین، دومین میزبانی کشور آلمان را به همراه آورد. در این المپیک رشته تیراندازی با کمان پس از ۵۲ سال دوری از بازی های المپیک، و هندبال که اخرین بار در المپیک ۱۹۳۶ برگزار شده بود، دوباره به برنامه بازی ها اضافه شدند. قایقرانی کانو در آب های خروشان برای اولین بار به برنامه مسابقات اضافه شد و بدمینتون و موج سواری هم به عنوان ورزش نمایشی در مسابقات المپیک برگزار شدند.
ورزشگاه بزرگ و مجهز المپیک مونیخ، استخر سرپوشیده، پیست تارتان، پوشش گسترده خبری و پخش زنده جریان بازی های المپیک از رادیو و تلویزیون و حضور بیش از ۴٬۰۰۰ خبرنگار و گزارشگر ورزشی، شکوهی ویژه به این دوره از بازی ها داد.
مونیخ در ۲۱ آوریل ۱۹۶۶ در رقابت با شهرهای مادرید، مونترال و دیترویت برنده برگزاری المپیک ۱۹۷۲ شد.با اینکه تمام تلاش مسئولین برگزارکننده المپیک مونیخ، نشان دادن چهره جدیدی از پیشرفت های کشور آلمان بدون وارد شدن به سیاست بود، یک واقعه بی سابقه و خونین، دهکده المپیک مونیخ را به لرزه درآورد.