رندی پاش

راندولف فردریک «رندی» پاش (به انگلیسی: Randolph Frederick "Randy" Pausch) ‏ (۲۳ اکتبر ۱۹۶۰ - ۲۵ ژوئیه ۲۰۰۸) استاد آمریکایی علوم کامپیوتر، اثر متقابل انسان-رایانه و طراحی در دانشگاه کارنگی ملون در پیتزبورگ پنسیلوانیا بود و نویسنده پرفروش که آوازهٔ جهانی برای سخنرانی «آخرین سخنرانی» در ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۷ در کارنگی ملون بدست آورد. در تابستان ۲۰۰۷ پس از آنکه دریافت سرطان پانکراس او به مرحله نهایی رسیده است به اندیشهٔ ارائهٔ آن پرداخت.
پاش در بالتیمور، مریلند به دنیا آمد و در کلمبیا، مریلند بزرگ شد. پس از اتمام دبیرستان اکلند میلز در کلمبیا، مدرک کارشناسی علوم کامپیوتر خود را از دانشگاه براون در ماه مه ۱۹۸۲ و دکترای خود را در همین رشته از دانشگاه کارنگی ملون در آگوست ۱۹۸۸ دریافت کرد. در هنگامی که تحصیلات دکترای خود را به پایان می رساند، در مرکز تحقیقاتی زیراکس پالو و ادوبی سیستم دورهٔ کوتاهی استخدام شده بود.
پاش استادیار و دانشیار در دپارتمان علوم کامپیوتری دانشگاه ویرجینیا در دانشکده مهندسی و علوم کاربردی آن از سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۷ بود که پس از آن فرصتی کاری در مهندسی تصور والت دیسنی و هنرهای الکترونیک یافت.
در ۱۹۹۷ استادیار دانشگاه کارنگی ملن در علوم کامپیوتری، اثر متقابل انسان-رایانه و طراحی شد.

راندولف فردریک "رندی" پاش (به انگلیسی: Randolph Frederick "Randy" Pausch) ‏ (۲۳ اکتبر ۱۹۶۰–۲۵ ژوئیه ۲۰۰۸) استاد آمریکایی علوم کامپیوتر، اثر متقابل انسان-رایانه و طراحی در دانشگاه کارنگی ملون در پیتزبورگ پنسیلوانیا بود
• «دیوارهای بلند را نساخته اند تا مانع رسیدن ما به رویاهایمان شوند. دیوارها را ساخته اند تا با سخت کوشی و عبور از آنها، به خود و دیگران نشان دهیم که رویاهایمان چقدر برایمان مهم هستند. دیوارها مانع ما نیستند. دیوارها وجود دارند تا مانع کسانی شوند که به اندازهٔ ما، رویاهایشان را دیوانه وار دنبال نمی کنند.»• «وقتی خراب می کنی و کسی چیزی بهت نمی گه یعنی ازت ناامید شده اند.»• «نمی توانیم ورق های دستمان را عوض کنیم فقط باید ببینیم چگونه می خواهیم بازی کنیم.»• «اعتماد به نفس را نمی توان به کسی داد بلکه باید خودش به دست بیاورد.»• «تنها یک راه برای ایجاد اعتماد به نفس هست: کاری به طرف بدهید که نمی تواند انجام بدهند او تلاش می کند تا ببیند می تواند انجامش دهد.»• «پایمردی ارزش است، اما همیشه لازم نیست همه ببینند چقدر برای موفقیت تلاش کرده ای.»• «دیوارهای آجری همیشه وجود دارند، دلیل وجودشان این نیست که ما را از چیزی دور نگه دارند بلکه وجود دارند تا به ما فرصت بدهند ثابت کنیم چقدر چیزی را می خواهیم.»• «من همیشه آدمهای مردمی و صمیمی را به افراد امروزی و طرفدار تقلید و مد ترجیح می دهم افراد اهل تقلید تأثیرگذار کوتاه مدت هستند ولی اشخاص و آدمهای صمیمی و جدی تأثیر درازمدت می گذارند. به مصمم و جدی بودن کمتر بها داده می شود، در حالی که این رفتاری سرچشمه گرفته از قلب است و مردم امروزی و طرفدار مد و تقلید توجه شما را به سطح و ظاهر جلب می کنند.»• «چه چیزی مرا استثنایی می سازد؟ این پرسشی بود که احساس می کردم باید به آن بپردازم. گفتم: سرطان مرا استثنایی نمی سازد. هیچ شکی در این امر نبود. در آمریکا سالی ۳۷۰۰۰ نفر فقط به سرطان لوزالمعده دچار می شوند. دربارهٔ آنچه خود را توصیف می کنم به دقت اندیشیدم: معلم، متخصص کامپیوتر، شوهر، پدر، دوست، برادر، استادی برای دانشجویانم. اینها همه نقش هایی بودند که برایم ارزش داشتند. اما هیچ یک از این نقش ها واقعاً مرا متمایز می کرد؟ از خودم پرسیدم: من به تنهایی واقعاً چه چیزی برای ارائه دارم؟ و ناگهان مانند جرقه ای به ذهنم رسید: با وجود همه دستاوردهایم، تمام آنچه دوست داشتم در رؤیاها و اهداف دوران کودکی ام ریشه داشت و در راه هایی که برای تحقق بخشیدن به تقریباً تمامی آنها در پیش گرفته بودم.»