دیوید فاستر والاس

دیوید فاستر والاس (به انگلیسی: David Foster Wallace) (زاده ۲۱ فوریه ۱۹۶۲ - درگذشته ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۸) نویسندهٔ رمان و داستان های کوتاه آمریکایی بود. او همچنین استاد دانشگاه پومونا در کلارمونت، کالیفرنیا و مقاله نویس بود. بیشترین شهرت والاس به خاطر رمان شوخی بی پایان (۱۹۹۶) بود که در سال ۲۰۰۶ توسط مجلهٔ تایم به عنوان یکی از «۱۰۰ رمان برتر انگلیسی زبان از سال ۱۹۲۳ تاکنون» معرفی شد.بسیاری او را جزو خلاق ترین نویسندگان معاصر می دانستند. وی برنده و نامزد دریافت چندین جایزه از جمله پولیتزر (۲۰۱۲) شد.
جاروی سیستم (۱۹۸۷)
شوخی بی پایان (۱۹۹۶)
شاه رنگ پریده (۲۰۱۱)
دیوید فاستر والاس در ۲۱ فوریه ۱۹۶۲ در ایتاکا، نیویورک به دنیا آمد. او فرزند یک استاد فلسفه و یک معلم انگلیسی بود. والاس در سال ۱۹۸۵ مدرک لیسانس خود را از کالج آمهرست دریافت کرد. وی هم چنین در دانشگاه آریزونا در رشته نویسندگی خلاق تحصیل کرد و موفق به دریافت مدرک کارشناسی ارشد شد.دیوید فاستر والاس در ۱۲ سپتامبر سال ۲۰۰۸ در حالی که ۴۶ سال داشت، به زندگی اش خاتمه داد. او را بیش از همه با رمان «مزاح بی پایان» و خودکشی اش در سال ۲۰۰۸ می شناسند. او که در دهه ی ۱۹۶۰ به دنیا آمده بود، به نسلی تعلق داشت که جوانی شان با هجوم رسانه ای تلویزیون روبه رو شد؛ به همین دلیل در آثار والاس نگرانیِ مدام از تبدیل هنر به «سرگرمی» و عواقب آن به چشم می خورد. تابه حال هیچ کدام از رمان های این نویسنده به زبان فارسی ترجمه نشده است؛ اما می توان ترجمهٔ چند داستان کوتاه از وی را به صورت پراکنده در کتاب های مختلف، از جمله دانته و خرچنگ و همچنین سه نامه و یک قصه و چند داستان دیگر یافت. کتاب «این هم مثالی دیگر» ترجمهٔ پنج جستار برگزیده از فاستروالاس با ترجمهٔ معین فرخی نیز توسط نشر اطراف منتشر شده است.

دیوید فاستر والاس (به انگلیسی: David Foster Wallace) (زاده ۲۱ فوریه ۱۹۶۲ - درگذشته ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۸) نویسندهٔ رمان و داستان های کوتاه آمریکایی بود.
• «موهایش را با سنجاق و کش بسته است و دست گذاشته زیر چانه، توی رؤیا و روی کاناپهٔ من از پنجرهٔ خیس بیرون را نگاه می کند. می گوید همه چیز سبز است. میچ نگاه کن که همه چیز چه قدر سبز است. چه طور می توانی این حرف ها را بزنی، وقتی همه چیز از این جا این قدر سبز است.»