زهره قایینی

زهره قایینی (به دنیا آمده در دی ماه  ۱۳۳۲ برابر با ژانویه 1954 میلادی در تهران)، کارشناس ارشد کتابداری، کارشناس ادبیات کودکان، از اعضای با سابقه شورای کتاب کودک، از پایه گذاران موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان و یکی از دو نویسنده اصلی مجموعه ده جلدی تاریخ ادبیات کودکان ایران است. او در حال حاضر مدیریت موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان و برنامه " با من بخوان " را بر عهده دارد و عضو هیئت مدیره دفتر بین المللی کتاب برای نسل جوان IBBY است.
قایینی، زهره. تصویرگری کتاب های کودکان: تاریخ، تعریف، گونه ها. تهران: انتشارات مؤسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان، ۱۳۹۰.
زهره قایینی برای یک دوره زمانی در آغاز کار خود، آموزگاری در یکی از روستاهای مازندران و همچنین  در دبیرستانی در تهران را تجربه کرده است. او پژوهش در حوزه ادبیات کودکان را با پژوهش میدانی " واکنش کودکان 4 تا 6 ساله به کتاب های تصویری " به عنوان پایان نامه کارشناسی ارشد آغاز کرد. سپس چند سالی به عنوان مترجم با  یونیسف ایران همکاری داشت و مدتی در نشریه های گوناگون به نوشتن مقاله، ترجمه و ویراستاری پرداخت. تا به حال چندین کتاب ترجمه از او منتشر شده است.
زهره قایینی در کارگاه های سالانه ادبیات کودکان در شورای کتاب کودک، تدریس "تاریخ ادبیات کودکان ایران" و "تصویر در کتاب های کودکان" را بر عهده دارد.
او از سال ۱۳۷۵ کار پژوهش دربارهٔ تاریخ ادبیات کودکان ایران را با همکاری پژوهشگر و نویسنده ادبیات کودکان ایران، محمد هادی محمدی آغاز کرده است و با پایه گذاری مؤسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان در سال ۱۳۷۹، در کنار یک گروه دستیار و جستجوگر پروژه بزرگ تاریخ ادبیات کودکان ایران را ادامه و سرپرستی و مدیریت گروه پژوهش را به عهده داشته است. ویرایش نخست این مجموعه ده جلدی در سال ۱۳۸۶ پایان گرفت، اما سه جلد آخر آن در سال ۱۳۹۲ اجازه انتشار پیدا کرد.

زهره قایینی نویسنده و پژوهشگر ادبیات کودکان است.
• «باید برای نویسنده و تصویرگر فضای بازی ایجاد کرد. نویسنده و تصویرگری که با بایدها و نبایدهای بسیار روبه روست، نمی تواند اثر ناب ادبی بیافریند. ادبیات وقتی در چارچوب معیارهای دولتی حبس شود از خلاقیت تهی می شود. هنرمند باید بتواند آزادانه اثر هنری بیافریند و آن را منتشر کند و از چاپ این آثار باید حمایت شود.» -> مصاحبه با جام جم آنلاین
• «در جایزه هانس کریستین اندرسن، یک نویسنده یا تصویرگر باید نوآور باشد و در عین حال از ریشه های خود تغذیه کند. تکرار و تقلید پذیرفته نیست. این که برخی نویسنده ها یا تصویرگران جوان ما فکر می کنند اگر سبک فلان تصویرگر یا نویسنده را که دو تا جایزه هم برده است، تقلید کنند موفق می شوند، کاملاً اشتباه است. در داوری های جهانی، داوران در پی آن هستند که ببینند خالقان ادبیات در کشورهای خود چه می گویند و چه ویژگی های بومی دارند. بومی بودن نه به این معنا که نویسنده مثل قصه های عامیانه بنویسد، بلکه به این معنا که نویسنده فرهنگ، مردم و اقلیم خود را بشناسد و وقتی می خواهد بنویسد داستانش رنگ و بوی فرهنگ خودی داشته باشد.» -> مصاحبه با جام جم آنلاین
• «اگر محدودیت ها برداشته شود، نسل جوان ما می تواند براحتی در سطح جهانی مطرح شود.» -> مصاحبه با جام جم آنلاین
• «درحال حاضر شما کمتر کتابی در کشورمان می توانید پیدا کنید که متن و تصویرهای عالی داشته باشند. اگر ناشران، یک مدیر هنری خوب و ویراستار قوی داشته باشند می توانند کتاب خوب چاپ کنند. در اروپا نقش ویراستار در تولید و انتشار کتاب خوب، از نقش نویسنده اهمیت بیشتری دارد، اما در کشور ما این نقش کمرنگ تر است. ناشران ما به انتشار کتاب کودک و نوجوان خیلی علاقه دارند و آن را کار پر درآمدی یافته اند، چون راحت ترین راه را انتخاب می کنند، یعنی به جای سرمایه گذاری برای تولید کتاب با کیفیت بالا، ترجیح می دهند کتابی را بدون پرداخت کپی رایت ترجمه و با کیفیتی متوسط چاپ کنند.» -> مصاحبه با جام جم آنلاین