دوروتی مری هاجکین (به انگلیسی: Dorothy Mary Hodgkin) (۱۲ مه ۱۹۱۰–۲۹ ژوئیه ۱۹۹۴) دانشمند شیمی دان انگلیسی بود که به دلیل کارهایش بر پدیده پراش پرتو ایکس نامدار گشت.
دانشگاه آکسفورد (BA)
دانشگاه کمبریج (PhD)
او روش عکس برداری پراش پرتو ایکس را ارتقا داد؛ روشی که برای تعیین ساختار سه بعدی مولکول های زیستی به کار می رود. از کارهای شاخص او می توان به تصدیق ساختار مولکولی پنی سیلین، که پیشتر توسط ارنست بوریس چین پیشنهاد شده بود، و نیز تعیین ساختار مولکولی ویتامین ب۱۲ اشاره کرد؛ کاری که برای انجامش جایزه نوبل شیمی سال ۱۹۶۴ میلادی را از آن خود کرد.
پنج سال پس از بردن جایزه نوبل و پس از ۳۵ سال کار، هاجکین در سال ۱۹۶۹ توانست ساختار سه بعدی مولکول انسولین را کشف کند. روش پراش پرتو ایکس بسیار پرکاربرد شد و در آینده ابزار اصلی تشخیص ساختار بسیاری از مولکول های زیستی از جمله دی ان ای، که دانستن ساختار مولکول نقش بسیار مهمی در پی بردن به کارکرد آن دارد، گشت. از هاجکین به عنوان یکی از پیشروان پژوهش بر زیست مولکولها به وسیله عکس برداری پراش پرتو ایکس نام برده می شود.
دانشگاه آکسفورد (BA)
دانشگاه کمبریج (PhD)
او روش عکس برداری پراش پرتو ایکس را ارتقا داد؛ روشی که برای تعیین ساختار سه بعدی مولکول های زیستی به کار می رود. از کارهای شاخص او می توان به تصدیق ساختار مولکولی پنی سیلین، که پیشتر توسط ارنست بوریس چین پیشنهاد شده بود، و نیز تعیین ساختار مولکولی ویتامین ب۱۲ اشاره کرد؛ کاری که برای انجامش جایزه نوبل شیمی سال ۱۹۶۴ میلادی را از آن خود کرد.
پنج سال پس از بردن جایزه نوبل و پس از ۳۵ سال کار، هاجکین در سال ۱۹۶۹ توانست ساختار سه بعدی مولکول انسولین را کشف کند. روش پراش پرتو ایکس بسیار پرکاربرد شد و در آینده ابزار اصلی تشخیص ساختار بسیاری از مولکول های زیستی از جمله دی ان ای، که دانستن ساختار مولکول نقش بسیار مهمی در پی بردن به کارکرد آن دارد، گشت. از هاجکین به عنوان یکی از پیشروان پژوهش بر زیست مولکولها به وسیله عکس برداری پراش پرتو ایکس نام برده می شود.
wiki: دوروتی هاجکین