حمیده خیرابادی

حمیده خیرآبادی. حمیده خیرآبادی معروف به نادره و ملقب به مادر سینمای ایران (۱۳۰۳–۱۳۸۹) هنرپیشه سینما اهل ایران بود.
۱۳۸۷ - شیرین (عباس کیارستمی)
۱۳۸۳ - سرود تولد (علی قوی تن)
۱۳۸۱ - توکیو بدون توقف (سعید عالم زاده)
۱۳۷۷ - بازیگر (محمدعلی سجادی)
۱۳۷۵ - روزی که خواستگار آمد (فریال بهزاد)
۱۳۷۴ - پاک باخته (غلامحسین لطفی)
۱۳۷۴ - سلام به انتظار (کریم آتشی)
۱۳۷۴ - مرد آفتابی (همایون اسعدیان در عنوان بندی نیامده)
۱۳۷۴ - ماه مهربان (قاسم جعفری)
۱۳۷۳ - تحفه هند (محمدرضا زهتابی)
۱۳۷۳ - روز واقعه (شهرام اسدی)
۱۳۷۳ - سفر بخیر (داریوش مؤدبیان)
۱۳۷۳ - کلاه قرمزی و پسرخاله (ایرج طهماسب)
۱۳۷۳ - بازی با مرگ (حمید تمجیدی در عنوان بندی نیامده)
۱۳۷۱ - تماس شیطانی (حسن قلی زاده)
۱۳۷۱ - راز چشمه سرخ (علی سجادی حسینی)
۱۳۷۱ - عیالوار (پرویز صبری)
۱۳۷۱ - مریم و میتیل (فتحعلی اویسی)
۱۳۷۱ - هنرپیشه (محسن مخملباف)
۱۳۷۱ - یک مرد یک خرس (مسعود جعفری جوزانی)
۱۳۷۰ - بانو (داریوش مهرجویی)
۱۳۷۰ - جیب برها به بهشت نمی روند (ابوالحسن داودی)
۱۳۷۰ - راز چشمه سرخ
۱۳۷۰ - گرگ های گرسنه (سیروس مقدم)
۱۳۶۹ - جستجو در جزیره (مهدی صباغزاده)
۱۳۶۹ - در آرزوی ازدواج (اصغر هاشمی)
۱۳۶۹ - سایه خیال (حسین دلیر)
۱۳۶۹ - علی و غول جنگل (بیژن بیرنگ مسعود رسام)
۱۳۶۸ - بچه های طلاق (تهمینه میلانی)
۱۳۶۸ - ریحانه (علیرضا رئیسیان)
۱۳۶۸ - شب بیست و نهم (حمید رخشانی)
۱۳۶۸ - مادر (علی حاتمی)
۱۳۶۷ - زرد قناری (رخشان بنی اعتماد)
۱۳۶۷ - هی جو (منوچهر عسگری نسب)
۱۳۶۶ - سایه های غم (شاپور قریب)
۱۳۶۵ - اجاره نشین ها (داریوش مهرجویی)
۱۳۶۵ - خانه ابری (اکبر خواجویی)
۱۳۶۴ - مدرک جرم (منوچهر حقانی نسب)
۱۳۶۳ - پیراک (کوپال مشکوه)
۱۳۶۳ - شب شکن (خسرو ملکان)
۱۳۵۹ - مفسدین
۱۳۵۷ - با عشق مردن
۱۳۵۷ - پرستش
۱۳۵۷ - تشنه باران
۱۳۵۷ - خیابانی ها
۱۳۵۶ - تازه عروس
۱۳۵۶ - خاتون
۱۳۵۶ - خدا قوت (عباس کسایی)
۱۳۵۶ - زن
۱۳۵۶ - شب آفتابی (سیروس الوند)
۱۳۵۶ - مشکل آقای اعتماد
۱۳۵۶ - هم کلاس
۱۳۵۵ - پیش کسوت
۱۳۵۵ - رابطه جوانی
۱۳۵۵ - شادی های زندگی
۱۳۵۵ - کلک نزن خوشگله
۱۳۵۵ - مادر جونم عاشق شده
۱۳۵۵ - ماه عسل (فریدون گله)
۱۳۵۵ - میهمان (کامران قدکچیان)
۱۳۵۴ - پاشنه طلا (نظام فاطمی)
۱۳۵۴ - پلنگ در شب
۱۳۵۴ - تعصب
۱۳۵۴ - دو آقای با شخصیت
۱۳۵۴ - شاهرگ (علیرضا داودنژاد)
۱۳۵۴ - ممل آمریکایی (شاپور قریب)
۱۳۵۴ - همسفر (مسعود اسداللهی)
۱۳۵۳ - آب توبه
۱۳۵۳ - اوستا کریم نوکرتیم (محمود کوشان)
۱۳۵۳ - بزن بریم دزدی (داریوش کوشان)
۱۳۵۳ - تهمت
۱۳۵۳ - صلات ظهر (سعید مطلبی)
۱۳۵۳ - عروس پابرهنه
۱۳۵۳ - فرار از بهشت
۱۳۵۳ - ماجراجویان خشن
۱۳۵۳ - مهدی فرنگی (رضا فاضلی)
۱۳۵۲ - باجناغ
۱۳۵۲ - تیغ آفتاب
۱۳۵۲ - در آخرین لحظه
۱۳۵۲ - قصه شب (محمدعلی فردین)
۱۳۵۲ - محبوب بچه ها
۱۳۵۱ - شهر آفتاب
۱۳۵۱ - شیر تو شیر
۱۳۵۱ - کافر (فریدون گله)
۱۳۵۱ - مهدی مشکی و شلوارک داغ
۱۳۵۰ - بابا شمل (علی حاتمی)
۱۳۵۰ - دلقک ها
۱۳۵۰ - رسوایی عشق
۱۳۵۰ - زن یکشنبه
۱۳۵۰ - شب عروسی
۱۳۵۰ - کاکو (شاپور قریب)
۱۳۵۰ - یک خوشگل و هزار مشکل
۱۳۴۹ - ارادتمند شما عزرائیل
۱۳۴۹ - رضا موتوری (مسعود کیمیایی در عنوان بندی نیامده)
۱۳۴۸ - دنیای پر امید (در عنوان بندی نیامده)
۱۳۴۹ - حسن کچل (علی حاتمی)
۱۳۴۹ - دزد و پاسبان
۱۳۴۹ - طوقی (علی حاتمی)
۱۳۴۹ - علی بی غم
۱۳۴۹ - قصه شب یلدا (ساموئل خاچیکیان)
۱۳۴۹ - میوه گناه
۱۳۴۸ - قصر زرین (محمد علی فردین)
۱۳۴۸ - گربه را دم حجله می کشند
۱۳۴۸ - گرفتار
۱۳۴۷ - تحفه هند
۱۳۴۷ - دختر شاه پریون
۱۳۴۷ - سالار مردان
۱۳۴۷ - شب فرشتگان
۱۳۴۷ - مرد روز
۱۳۴۶ - الماس ۳۳ (داریوش مهرجویی)
۱۳۴۶ - دنیای قهرمانان
۱۳۴۶ - علی بابا و چهل دزد
۱۳۴۶ - عمو سبزی فروش
۱۳۴۶ - کوه زاد
۱۳۴۶ - معجزه
۱۳۴۶ - هارون و قارون
۱۳۴۶ - هفت شهر عشق
۱۳۴۶ - ولگردها (محمد متوسلانی)
۱۳۴۵ - آقا موچول
۱۳۴۵ - حسین کرد
۱۳۴۵ - دختر کدخدا
۱۳۴۵ - شوخی نکن دلخور می شم
۱۳۴۴ - سه کارآگاه خصوصی (محمد متوسلانی در عنوان بندی نیامده)
۱۳۴۴ - افق روشن
۱۳۴۴ - خوشگل خوشگلا (محمد علی فردین)
۱۳۴۴ - در دنیا بیگانه بودم
۱۳۴۴ - دزد بانک
۱۳۴۴ - دنیای پول
۱۳۴۴ - ده سایه خطرناک
۱۳۴۴ - سه کارآگاه خصوصی
۱۳۴۴ - مرخصی اجباری
۱۳۴۴ - همه سر حریف
۱۳۴۴ - ولگرد قهرمان
۱۳۴۴ - یکپارچه آقا
۱۳۴۳ - ترانه های روستائی
۱۳۴۳ - چهار تا شیطون
۱۳۴۳ - زندگی دوزخی
۱۳۴۳ - شکوفه های امید
۱۳۴۳ - عروس فرنگی (نصرت الله وحدت)
۱۳۴۳ - لذت گناه (سیامک یاسمی)
۱۳۴۳ - نیرنگ دختران
۱۳۴۲ - آقای هفت رنگ
۱۳۴۲ - اشک ها و خنده ها
۱۳۴۲ - فرشته ای در خانه من
۱۳۴۲ - مسافری از بهشت
۱۳۴۱ - چادرنشین ها
۱۳۴۱ - عروس دهکده
۱۳۴۱ - قربون خودم
۱۳۴۰ - تازه به دوران رسیده
۱۳۴۰ - خروس بی محل
۱۳۴۰ - دختران حوا
۱۳۳۹ - آتش و خاکستر
۱۳۳۹ - آخرین هوس
۱۳۳۹ - بچه ننه
۱۳۳۹- بچه های محل
۱۳۳۹- در جستجوی داماد
۱۳۳۹ - شیر فروش
۱۳۳۸ - دست تقدیر
۱۳۳۸ - هالو (حسین امیرفضلی)
۱۳۳۴ - امیر ارسلان نامدار (شاپور یاسمی در عنوان بندی نیامده)
۱۳۳۲ - میهن پرست (غلامحسین نقشینه)
حمیده خیرآبادی زاده ۳۰ آذر ۱۳۰۳ در شهر رشت است. او مادر ثریا قاسمی دیگر بازیگر سینمای ایران است. نام هنری او نادره و لقب او مادر سینمای ایران بود. او پس از گرفتن دیپلم در سال ۱۳۲۶ وارد تئاتر و در سال ۱۳۳۲ با فیلم میهن پرست وارد سینما شد. خیرآبادی با آغاز موج نوی سینمای ایران در دهه چهل در بسیاری از آثار کارگردانان مطرحی چون داریوش مهرجویی و مسعود کیمیایی و علی حاتمی بازی کرد. از مهم ترین فیلم هایی که او در آن ها بازی کرده می توان به طوقی (علی حاتمی)، رضا موتوری (مسعود کیمیایی)، اجاره نشینها (داریوش مهرجویی)، زرد قناری (رخشان بنی اعتماد)، مادر (علی حاتمی)، ریحانه (علیرضا رئیسیان)، بانو (داریوش مهرجویی) و شیرین (عباس کیارستمی) اشاره کرد. او سه بار کاندیدای سیمرغ بلورین جشنواره فجر شد. از جمله سریال های خیرآبادی می توان آپارتمان، پدرسالار و خانه سبز (مجموعه تلویزیونی) را نام برد.
خیرآبادی در طول فعالیت هنری خود، بیش از ۱۵۰ فیلم و سریال را در کارنامه خود داشت که از این نظر میان بازیگران ایرانی رکورددار بود.
وی در بامداد ۳۱ فروردین ۱۳۸۹ در سن ۸۶ سالگی و به علت کهولت سن درگذشت وی در قطعه ۶۶ ردیف ۶۹ شماره ۶۲ بهشت زهرا به خاک سپره شد.

حمیده خیرآبادی. حمیده خیرآبادی (۱۳۰۳–۱۳۸۹) بازیگر ایرانی بود.
• «تا زمانیکه کار می کردم، آن قدر سرم شلوغ بود که دوستان وقت نمی کردند پیش من بیایند، در کار آنها را می دیدم و خارج از کار هم تلفنی با هم در ارتباط بودیم، الان هم که در خانه هستم و کار نمی کنم باز تلفنی با دوستانم در ارتباطم چون همه گرفتاری دارند و نمی توانند پیش من بیایند، خودم هم نمی توانم زیاد از منزل خارج شوم. دوستانم را خیلی دوست دارم و دلم برایشان تنگ می شود اما امکانات نیست که در منزل از آنها پذیرایی کنم به همین خاطر کمتر در رفت و آمد هستیم و بیشتر تلفنی با هم صحبت می کنیم، ۵۷ سال کار کم نبود البته ۶۲ سال پیش از من برای کار تئاتر دعوت کردند و بعداً وارد رادیو، دوبله، سینما و... شدم، آن قدر سرم شلوغ بود، فرصتی برای دیدار دوستانم نداشتم اما الان مشکلم تنهایی است که نمی توانم کاری بکنم. خدا را هزار مرتبه شکر دختر خیلی خوبی دارم که به من می رسد، خودش و سه فرزندش که بعضی ها می گویند فرزندان من هستند و البته فرقی هم ندارد، عده ای از همکاران که مثل بچه های من می مانند چه آقایان چه خانم ها که عزیزان من هستند. فعلاً اینطوری می گذرانم ...»• «با سکوت رسانه ملی در خصوص اطلاع رسانی و پوشش خبری درگذشت مادر سینمای ایران، بیانگر این مطلب است که هنر در ایران هیچ ارزشی ندارد. بهترین ها یکی پس از دیگری می روند، به عالم مرگ حسادت می کنم زیرا هنرمندان را در نزد خود دارد دیگر اگر هنرمندان بخواهند از مادری مهربان یاد می کنند مثال چه کسی را بیاورند. من ابتدا این غم بزرگ را به دختر ایشان ثریا قاسمی، جامعه هنری و هنردوستان تسلیت عرض می نمایم اما مطلبی که بیانش تکراری است اما ضروری که شاید گوشزدی برای برخی از مسئولین و افراد باشد این است که متأسفانه هنرمندان ما تا زمانی که پا به سن می گذارند به جای کرامت، احترام و توجه، مورد بی مهری خبرنگاران قرار می گیرند مگر ما از آنان چه می خواهیم، اندکی محبت و توجه به پاس زحمات چندین ساله شان آیا خواسته بزرگی است؟!»