دیوید لوئیس

دیوید لوئیس ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
دیوید لوئیس (تنیس باز)
دیوید لوئیس (فیلسوف)

دیوید لوئیس (فیلسوف). دیوید لوئیس (به انگلیسی: David Lewis) (زادهٔ ۱۹۴۱ ـ درگذشت ۲۰۰۱) فیلسوف تحلیلی آمریکایی بود.
• «رابطه مشابهت جانشین منتخب ما برای اینهمانی اشیا در جهان های متفاوت است. در مقابل کسانی که می گویند: شما در جهان های متعددی وجود دارید که در آنها اوصاف شما تا حدودی متفاوت است و وقایع متفاوتی برای شما رخ می دهد، من ترجیح می دهم که بگویم شما فقط در جهان کنونی هستید ولی مشابهانی در جهان های گوناگون دیگر دارید. مشابهان شما از حیث محتوا و زمینه، از جهات مهمی کاملاً شبیه شما هستند. آنها بیش از اشیای دیگر، در جهان های خودشان به شما شباهت دارند، ولی آنها واقعاً شما نیستند. زیرا هر یک از آنها در جهان خودش وجود دارد و تنها شما اینجا، در جهان بالفعل هستید. در واقع، به یک تعبیرسطحی، ممکن است بگوییم که مشابهان شما، شمای موجود در جهانهای دیگرند… بهتر است بگوییم مشابهان شما انسانهایی اند که اگر جهان (کنونی) به نحودیگری بود، شما آنها می بودید.» -> «Counterpart Theory and Quantified Modal Logic»
• «جهان کنونی ما تنها یک جهان در میان سایر جهان هاست. ما آن را بالفعل می نامیم نه بدین سبب که با دیگر جهان ها تفاوت نوعی دارد، بلکه صرفاً از این جهت که جهانی است که ما در آن سکونت داریم. شاید ساکنان جهان های دیگر نیز به درستی جهان های خود را جهان بالفعل بنامند، اگر مقصود آنان از «بالفعل» همان مقصود ما باشد؛ زیرا معنایی را که ما برای «بالفعل» در نظر می گیریم، به گونه ای است که در هر جهان i بر همان جهان i دلالت می کند. «بالفعل» یک واژه نمایه ای است مانند «من» یا «اینجا» یا «اکنون»: تعیین مدلول آن وابسته به موقعیتهای گفتاراست، یعنی جهانی که گفتار در آن واقع شده است.» -> On the Plurality of Worlds
• «من معتقدم جهان های ممکنی غیر از جهانی که ما اتفاقاً در آن ساکنیم، وجود دارد. اگر نیازی به استدلال باشد، چنین می توان استدلال کرد. این مطلب، بی هیچ گفت و گو، درست است که ممکن بود اشیا به نحو دیگری، غیر از آنچه که هستند موجودیت داشته باشند. من، و همچنین شما، معتقدیم که ممکن بود اشیا به انحای بیشماری متفاوت باشند. اما این به چه معناست؟ زبان عادی چنین تفسیری را تجویز می کند: در کنار نحوه ای که اشیا بالفعل موجودیت دارند، انحای متعدد دیگری وجود دارند که اشیا می توانستند به آن نحو موجودیت داشته باشند. این جمله، برحسب ظاهر اولیه خود، یک تسویر وجودی است. این جمله می گوید که هویت های متعددی وجود دارند که توصیف خاصی دربارهٔ آنها صادق است، یعنی «انحائی که اشیا می توانستند باشند». من باور دارم که اشیا می توانستند به انحای بی شماری، متفاوت باشند. من مجازم به تفسیر آنچه که بدان باور دارم، باور داشته باشم. اگر تفسیر ظاهری و روشن آنچه را که بدان باور دارم، در نظر بگیرم، به وجود هویت هایی که می توان آنها را «انحایی که اشیا می توانستند موجودیت داشته باشند» نامید، باور دارم. من ترجیح می دهم که آنها را «جهان های ممکن» بنامم.» -> Counterfactuals