حکمت الله ملاصالحی

حکمت الله ملاصالحی (زاده ۱۳۲۹ در طالقان) دانشیار دانشگاه تهران و مدرس مدعو دانشگاه آتن و نخستین پژوهشگری است که مباحث عمیق و دشوار دانش نوظهور «فلسفه باستان شناسی» را در ایران پی ریزی کرده است.
ماهنامه کیهان فرهنگی، ش ۲۴۳ و ۲۴۴، ص ۶.
گفتگوی حسین عسگری با دکتر حکمت الله ملاصالحی، ماهنامه تصویر ساوجبلاغ، ش۵۳، بهمن ۱۳۷۸، ص۸.
حسین عسکری، «در محضر استاد دکتر حکمت الله ملاصالحی» ماهنامه تصویر ساوجبلاغ، ش۳۳، ۱۵ شهریور ۱۳۷۶، ص۱۰
مدت (ماهنامه دانشگاه تهران)، ش ۲۹، ص ۲۲.
کتابشناسی آثار دکتر حکمت الله ملاصالحی
پروفایل حکمت الله ملاصالحی در وبگاه دانشگاه تهران
در سال ۱۳۲۹ در شهرستان طالقان زاده شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را به تناوب در طالقان و تهران سپری کرد و در سال ۱۳۴۹ موفق به دریافت دیپلم ادبی از دبیرستان پهلوی تهران شد. در همان سال در کنکور سراسری شرکت کرد و در سال ۱۳۵۳ در رشته باستان شناسی و هنر از دانشگاه تهران لیسانس گرفت. در سال ۱۳۵۴ با تشویق و یاری مهرداد بهار، سیمین دانشور و یوسف مجیدزاده به یونان رفت و در سال ۱۳۶۴ موفق به دریافت دکتری باستان شناسی و تاریخ با درجه عالی از دانشکده فلسفه دانشگاه آتن شد. «تحلیلی بر مرگ در تمدن مینوسی - مسینی بر مبنای شواهد باستان شناختی» عنوان پایان نامه دکتری او بود.
ملاصالحی پس از دریافت دکتری، چند ترم در دانشگاه های آتن و سالونیک دعوت به ارائه سخنرانی های ترمی شد و به موازات آن، دو سال نیز در رایزنی فرهنگی ایران در آتن به تدریس پرداخت و سپس برای ادامه مطالعات و تحصیل در مقطع پسادکتری باستان شناسی به لندن رفت. وی پس از یک سال اقامت در لندن، از سوی دانشگاه تهران برای تدریس به ایران دعوت شد. ملاصالحی در سال های پایانی دهه شصت به ایران آمد و ضمن تدریس و همکاری علمی و عملی با گروه باستان شناسی دانشگاه تهران در مطالعات میدانی دشت قزوین، به ریاست مؤسسه باستان شناسی دانشگاه تهران انتخاب شد.
در دهه هفتاد همکاری چند سویه خود را با شورای برنامه ریزی دانشکده هنر دانشگاه شاهد و همچنین حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و دانشگاه تربیت مدرس ادامه داد و در دهه هشتاد به همکاری با بخش واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی پرداخت.

حکمت الله ملاصالحی (۱۳۲۹) استاد دانشگاه ایرانی.
• «هویت ایرانیان، قومی، قبیله ای و نژادی نیست. ما ایرانیان ملتی تاریخی، نبوی و مدنی هستیم. بارمعنوی ایران ازجغرافیای طبیعی فرا میگذرد. در اینجا با یک جغرافیای تاریخی، مدنی و معنوی ملتی بزرگ به گواهی بسیاری از متفکران و مورخان و ایران شناسان بنام مواجه هستیم. این جغرافیای عظیم و پرچین و شکن تاریخی مسئولیت سنگین نقد و بازخوانی های جدی را بر شانه ما ایرانیان می نهد. ما قوم، قبیله، عشیره و طایفه نیستیم. هویت ما قومی، قبیله ای و نژادی یا عشریه ای و طایفه ای نیست. هویت ما میراث مشترک نبوی و مدنی و معنوی ما به عنوان یک ملت است. میراثی مشترک، بر پایه یک سلسله ارزش ها و باورهای مشترک که در فرایند تاریخی درازآهنگ و دیرپا چهره خود را آشکار کرده و به منصه ظهور آورده است.»• «شهرهایی در تاریخ هستند که نامشان از نام کشورشان شناخته شده تر است و اصفهان یکی از همین شهرهاست.»