حمید متبسم

حمید متبسم (زاده ۲۴ مرداد ۱۳۳۷ مشهد) آهنگساز و نوازنده تار و سه تار و از بنیان گذارانِ گروه دستان است. وی از نوازندگان و آهنگ سازان حال حاضر کشور می باشد که به همراه گروه دستان در طرح ریزی و اجرای موسیقی سازی همگام با موسیقی آوازی نقشی به سزا داشته است.
آهنگسازی برای گروه سازهای ملی
حمید متبسم زاده ۲۴ مرداد سال ۱۳۳۷ شمسی، ۱۵ اوت ۱۹۵۸ میلادی در شهر مشهد می باشد. وی در دوران کودکی آموزش تار را نزد پدرش علی متبسم آغاز کرد و سپس از استادانی همچون: حبیب الله صالحی، زیدالله طلوعی، هوشنگ ظریف، محمدرضا لطفی و حسین علیزاده بهره جست.
وی به طور مداوم با کانون چاووش و گروه عارف همکاری داشت و پس از مهاجرت به آلمان گروه موسیقی دستان و چکاوک را به همراه دیگر هنرمندان راه اندازی کرد. از دیگر فعالیت های وی تأسیس انجمن تار و سه تار، برگزاری سمینارهای موسیقی سالانه و تشکیل گروه مضراب (از هنرجویان) و پردیس (ارکستر بین الملل) است.
حمید متبسم در سال ۱۳۸۷ ارکستر بزرگ سازهای ایرانی مشتمل بر ۴۰ نوازنده و خواننده کر را با همکاری بهرنگ تنکابنی تأسیس کرد. این ارکستر به منظور اجرای قطعه سیمرغ اثری از او برای ارکستر بزرگ، گروه کر و به خوانندگی همایون شجریان تأسیس شد و کار خود را از پاییز ۱۳۸۸ با رهبری محمدرضا درویشی آغاز کرد و در مرداد سال ۱۳۸۹ اولین اجرای سیمرغ در استادیوم تنیس مجموعه ورزشی انقلاب به روی صحنه رفت. این اثر یک بار دیگر در تابستان ۱۳۹۰ در تالار وحدت به رهبری آهنگساز اثر به روی صحنه رفت و پس از آن در مهر همان سال به رهبری هومن خلعتبری دو کنسرت دیگر از سیمرغ در شهرهای هرلن و لاهه در کشور هلند برگزار شد.

حمید متبسم (مشهد 24 مرداد 1337ش- )
نوازنده ی تار و سه ­تار و آهنگ ساز ایرانی. از کودکى نزد برادرش که نوازنده ی ویولن بود و پدرش، علی متبسم (از نوازندگان صاحب‏ نام تار خراسان)، به فراگیری ویولن، تار و سه ­تار پرداخت. پس از پایان تحصیلات ابتدایى، به تهران آمد و از سال 1353 ابتدا در دانشسراى روزانه ی هنر و بعد در هنرستان موسیقى ملى شبانه به تحصیل پرداخت. در این مدارس او نزد اساتیدی چون حبیب‏ اللَّه صالحى، زیداللَّه طلوعى، حسین_علیزاده، محمدرضا لطفى و هوشنگ_ظریف آموزش دیده است. متبسم، پس از طى دوره ی تحصیلات، با گروه_عارف (به سرپرستى پرویز مشکاتیان) و کانون هنرى چاوش همکاری مستمر داشته و همزمان به تدریس تار و سه‏ تار پرداخته است.
او از سال 1365 با مهاجرت به آلمان به کار آهنگ سازى و اجرای کنسرت­ های متعددی در کشورهای اسکاندیناوى و کشورهایی چون ایتالیا، امریکا، کانادا، هلند، یوگسلاوى و آلمان به همراهی على‏ اصغر بهارى و گروه عارف پرداخته است. متبسم پس از مهاجرت به آلمان گروه موسیقی دستان و چکاوک را با همراهی هنرمندان دیگری راه اندازی کرد. از دیگر فعالیت های او می ­توان به تأسیس انجمن تار و سه تار، برگزاری سمینارهای موسیقی سالانه و تشکیل گروه مضراب (از هنرجویان) و پردیس (ارکستر بین الملل) اشاره کرد. متبسم در سال ۱۳۸۷ ارکستر بزرگ سازهای ایرانی را که متشکل از ۴۰ نوازنده و خواننده ی کر است، با همکاری بهرنگ تنکابنی تأسیس کرده است. این ارکستر از پاییز ۱۳۸۸ با رهبری محمدرضا_درویشی آغاز به کار کرده و در مرداد سال ۱۳۸۹ یکی از اجراهای همایون_شجریان را در استادیوم تنیس مجموعه ی ورزشی انقلاب به روی صحنه برده است.
متبسم ضمن همکاری با آهنگ سازان مختلف، به عنوان نوازنده، در برگزاری کنسرت و تولید آلبو م ­های مختلف و موسیقی فیلم، کارهای مستقل زیادی نیز دارد که به برخی از آنها اشاره می­شود: سیمرغ (آهنگ ساز و نوازنده- خواننده: همایون شجریان، با همراهی ارکستر بزرگ سازهای ایرانی)؛ به نام گل سرخ (آهنگ ساز و نوازنده- خواننده: سالار_عقیلی، با همراهی گروه دستان)؛ لولیان (آهنگ ساز و نوازنده- خواننده: شهرام_ناظری، با همراهی گروه دستان)؛ ماه عروس (آهنگ ساز و نوازنده- خواننده: صدیق_تعریف، با همراهی گروه دستان)؛ گل بهشت (آهنگ ساز و نوازنده- خواننده: سیما بینا، با همراهی گروه دستان)؛ شوریده (آهنگ ساز و نوازنده- خواننده: پریسا، با همراهی گروه دستان، این اثر برنده ی جایزه ی بهترین موسیقی سال از وزارت فرهنگ فرانسه و عنوان شوک موسیقی سال از مجله ی موسیقی لوموند شده است- 1381)؛ حنایی (آهنگ ساز و نوازنده- خواننده: سیما بینا، با همراهی گروه دستان)؛ بوی نوروز (آهنگ ساز و نوازنده- خواننده: ایرج_بسطامی، با همراهی گروه دستان)؛ نوای دریا (تک نوازی سه تار)؛ ساز نو آواز نو (آهنگ ساز و نوازنده- خواننده: شهرام ناظری، با همراهی گروه دستان) و سه­ نوازی (با همراهی بربط حسین بهروزی نیا و تنبک پژمان حدادی).
منابع:
مردان موسیقی سنتی و نوین ایران، حبیب الله نصیری فر؛ نگاه، چاپ هفتم: 1383 http://yon.ir/N7GMr http://yon.ir/xYtG2

حمید مُتِبَسِّم (۱۵ اوت ۱۹۵۸، مشهد) آهنگساز و نوازندهٔ ایرانی است.
• «به نظر من وطن هر انسانی​ درون دلش است.»• «وطن من هم خانه ام است. وقتی من بتوانم در درون خودم اتفاقی را درست شکل دهم قطعاً بازخورد بیرونی هم خواهد داشت.»• «حضور داشتن در یک کشور به معنای داشتن آدرسی در آنجا نیست، بلکه به این معناست که شما چقدر با آن محیط پیوند عاطفی و فرهنگی دارید.»• «من نمی توانم فکر کنم که حتماً غذای ایرانی خوردن و در خیابان های ایران راه رفتن دال بر ایرانی بودن یک فرد باشد. من به عنوان یک ایرانی هر جای دنیا که باشم پیوند عاطفی و فرهنگی با کشورم دارم و همواره در پی شناخت عمیق و دقیق این فرهنگ هستم، همین موجب می شود هر جای دنیا هم که باشم با فرهنگ ایرانی زندگی کنم.»• «ایران را باید فراتر از مرزهای جغرافیایی اش نگریست. به نظر من ایران در واقع یک کشور نیست؛ بلکه یک نماد، یک فرهنگ و یک اخلاق است.»• «من عاشق این ملک و فرهنگ اصیل ایرانی هستم، اما ناراحت می شوم از این که ما هنوز نتوانسته ایم فرهنگ از هر نظر غنی ایرانی را به دنیا نشان دهیم.»• «اگر بخواهیم با فلسفه جمعیت گرایی پیش برویم و آن را اصل قرار دهیم باید فاتحه فرهنگ را بخوانیم، چون همه چیز همین طور روبنایی و سطحی خواهد شد و می شود گذران عمر و انجام دادن یکسری کارهای روزمره.»• «موسیقی باکلام کارکردن به معنای داشتن خواننده برای پرکردن سالن ها، باور من نیست. این اخلاق مربوط به موسیقی پاپ است نه موسیقی کلاسیک. من اصلاً به جمعیت اعتقاد ندارم و نمی پذیرم هر پدیده ای که طرفداران بیشتری دارد حتماً بهتر است! فلسفه زندگی من این نبوده و نیست.»• «هنرمند باید موافق و مخالف داشته باشد، کسی که مخالف و موافق ندارد مرده است. چون بود و نبودش، کارکردن و نکردنش برای مردم بی تفاوت شده است.• «وقتی کسی کارم را نقد می کند با خودم می گویم پس کارم اهمیت دارد که نقد می شود. چیزی که ارزش ندارد را نقد نمی کنند.»• «انسان هیچ وقت قانون طبیعت را دنبال نمی کند. برای همین انسان به پدیده دیگری احتیاج دارد که بتواند سالم زندگی کند و آن چیزی نیست جز فرهنگ.»مصاحبه با روزنامهٔ ؛ چاپ ۱۳ اوت ۲۰۱۳ / ۲۲ مرداد ۱۳۹۲ -> جام جم