کلمه جو
صفحه اصلی

رفعت سمنانی

دانشنامه عمومی

محمدصادق رفعت سمنانی معروف به رفعت سمنانی (۱۲۶۱-۱۳۱۰ خورشیدی) از شاعران صوفی مسلک ایرانی است.
دیوان رفعت سمنانی، با تصحیح و کوشش نصرت الله نوح، انتشارات بامداد، تهران ۱۳۶۳
وی در سمنان زاده شد و پس از تحصیل در آغاز جوانی به تهران رفت. پس از سفر به حج در سلک دراویش نعمت اللهی سلطان شاهی درآمد و مدتها در گناباد از محضر سلطان علیشاه استفاده کرد. روزگاری نیز در نیشابور، نهاوند و خراسان به سر برد.
او بیش از هر چیز به دیدار و مصاحبت با عرفاً مایل بود، به طوریکه در آثارش مشهود است در برخی کشورهای آسیایی و عربی به سیر و سیاحت پرداخت.
اشعار رفعت، در «نامهٔ سخنوران» تالیف اسداللّه ایزد گشسب، ۴۵٬۰۰۰ بیت تخمین زده شده است. اما رفعت در مقدمه ای که بر کتاب «سرالاسرار» خویش نوشته، آثار خود را ۵۰٬۰۰۰ بیت ذکر کرده است. به هرحال اکنون تنها حدود ۱۱٬۰۰۰ بیت از آثار او باقی مانده است. یعنی در حدود ۷٬۰۰۰ بیت در دیوان اشعار و ۶٬۰۰۰ بیت در سرالاسرار (تفسیر سوره یوسف).

دانشنامه آزاد فارسی

رفعت سمنانی (۱۳۵۰ق)
شاعر ایرانی. در زُمرۀ صوفیه بود و ذوقی قابل توجّه داشت. دیوانش (تهران، ۱۳۳۹) به کوشش نصرت الله نوحیان (نوح) نشر یافته است.

نقل قول ها

حاج محمدصادق سمنانی با تخلُّص رفعت و شهرت رفعت سمنانی (۱۸۸۲، سمنان - ۱۹۳۱، ری) صوفی، درویش نعمت اللهی علیشاهی و شاعر عرفانی ایرانی بود.


کلمات دیگر: