رضا مرادی غیاث ابادی

رضا مرادی غیاث آبادی. رضا مرادی غیاث آبادی (۱۹۶۴) پژوهشگر باستان-اخترشناس و دورهٔ پسا-استعماری ایرانی است.
• فقط این مهم نیست که از گذشتگان چه به ما رسیده است، مهم تر اینست که ما برای آیندگان چه بر جای می نهیم.• ارزش یک کشور به قدمت یا پهناوری اش نیست، به اینست که مردمش چقدر احساس خوشبختی می کنند.• افتخارآفرینان جوامع بشری، مردم رنج کشیده و سازندگان اصلی فرهنگ و تمدن آن هستند و نه سلطه گرانی که با نام ها و شعارهای زیبا برای آنان رنج و شکنج به ارمغان آوردند.• از تاریخ بیاموزیم و نگذاریم هیچ چیزی و هیچ شخصی به سرای مقدسین نوظهور راه یابد و غیر قابل نقد شود که فردا هر نقد و نظری را توهین به مقدسات قلمداد می کنند و با چوبه های دار پاسخ می دهند.• نسل های آینده چه سرنوشتی خواهند داشت و در چگونه کشوری زندگی خواهند کرد؟ ما برای آنان چه کرده ایم؟ آنان در باره ما چه خواهند گفت؟• جامعه زنده که بتوان آینده ای برای او متصور شد، جامعه ای است که توانایی تشخیص دروغ هایی را داشته باشد که هویت جمعی او را نشانه گرفته است و بخواهد و بتواند در برابر آنها ایستادگی کند.• مبارزه برای آزادی و رهایی انسان، بیان رنج های تاریخی انسان و آنچه او را به زنجیر کشیده، اینست آن بهترینِ زندگی.• آنچه از روزگار دل انگیز و آرمانی اعصار باستانی گفته می شود، تا چه اندازه واقعیت دارد؟ آیا دوره هخامنشی عصر طلایی زندگی انسان بوده است؟ آیا انسان در دوران باستان احساس خوشبختی می کرده است؟ یا آنکه چنین ادعاهایی ناشی از تقلب در تاریخ و القائات تبلیغاتی برای مقاصد دیگر بوده است؟ منابع دست اول تاریخی و بخصوص منابعی که مبلغان و سفیدگران و تحریف گران تاریخ بدان ها استناد می کنند، چه می گویند و چه تصویری تحریف نشده ای از آن روزگاران پیش چشم انسان جویای واقعیت می نهند؟ سرنوشت انسان در ایران چگونه خواهد بود اگر با طناب باستان گرایی به چاه آینده رود؟• «کوروش دو شخصیت واقعی و افسانه ای دارد. شخصیت واقعی آنست که محققان در پی دستیابی به آن هستند و با موفقیت چندانی نیز روبرو نمی شوند. شخصیت افسانه ای آنست که داستان سرایان و سلطه گران آنقدر در پیرامون آن گفته و تکرار کرده اند که شبیه به واقعیت شده است.»• «کوروش یک شخصیت مبهم تاریخی است که مجموع اطلاعات قطعی تاریخی در پیرامون او از چند سطر فراتر نمی رود.»• «آنچه که فعالان سیاسی از کوروش بیان می کنند و خود را به او می چسبانند، چیزی بیش از نیرنگ بازی و سوءاستفاده از تعلق خاطر مردم به قهرمان سازی نیست.»• «افکار عمومی ذاتاً به قهرمان و پهلوان و شخصیت برجسته علاقه دارد تا بتواند ناتوانی ها، عقده ها و کمبودهای عاطفی خود را با آن جبران کند. میل دارد که اگر بخاطر کوتاهی و سهل انگاری چیزی برای افتخار کردن در جهان امروز ندارد، بتواند با چنگ انداختن به گذشته ای که در خیال خود آنرا می سازد و پرورش می دهد، جبران این شکست را بنماید.»• «احیای نام کوروش و یا هر شخصیت دیگری نمی تواند منجر به ارتقای جایگاه ایران شود. اصولاً جایگاه کشورها را وضعیت تاریخی آنان نمی سازد، بلکه توانایی های علمی، فنی و اقتصادی امروزین آنان می سازد.»• «جایگاه کشورها بر اساس نیازمندی های دیگران به آن کشور و نیز تأثیر سازنده و مفیدی که در جهان امروز دارد، سنجیده می شود.»• «کشوری که کالایی فکری یا مادی برای عرضه به دنیای امروز نداشته باشد و صرفاً باشد، کمترین جایگاهی در جهان نخواهد داشت، حتی اگر هزاران کوروش واقعی با همان توصف های تخیلی داشته باشد.» -> گیرندهٔ همه چیز
• «کوروش مانند هر پدیده تاریخی دیگر نیازمند شناختن است، شناختی واقع گرایانه و نقادانه.»• «برای شناخت گذشته های دور هیچ شخصیت یا واقعه ای اولویت ندارد و همگی از جایگاهی یکسان برخوردار هستند.»• «به شناخت کوروش همانقدر نیازمندیم که به شناخت تمامی دیگر شخصیت های تاریخی.»• «شناخت تاریخ می تواند ما را به «درس های تاریخی» و «تجربه تاریخی» رهنمون سازد. اما خیال پردازی نه تنها ما را از شناخت دور می کند که موجب آسیب های بیشتر و تکرار رویدادهای ناگوار گذشته می شود.»• «ملتی که تاریخ خود را آنچنان که بوده است، بشناسد و از آن درس بگیرد، چشم اندازی روشن در پیش رو دارد. اما ملتی که به تاریخ نه آنچنان که بوده، بلکه آنچنان که دوست دارد بوده باشد، نگاه کند؛ محکوم به روزگار و سرنوشتی تیره و تار و تکرار چرخه ای عبث از وقایع ناگوار و رنج های بیشمار است.»۳۱ دسامبر ۲۰۱۲/ ۱۱ دی ۱۳۹۳

wikiquote: رضا_مرادی_غیاث آبادی

دانشنامه عمومی

نقل قول ها