بیخ درخت اصل درخت
جذیه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( جذیة ) جذیة. [ ج ِ ی َ ] ( ع اِ ) بیخ درخت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). اصل درخت. ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ).
جذیة. [ ج ِ ی َ ] (ع اِ) بیخ درخت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). اصل درخت . (اقرب الموارد) (قطر المحیط).
کلمات دیگر: