سلاخ خانه شماره پنج

سلاخ خانه شماره پنج (به انگلیسی: Slaughterhouse-Five) رمانی نوشته کرت وانه گت نویسنده معاصر آمریکایی است که در سال ۱۹۶۹ منتشر شده است. عنوان فرعی کتاب جنگ صلیبی کودکان (به انگلیسی: The Children's Crusade: A Duty-Dance with Death) است که به واقعه ای تاریخی در دوران جنگ های صلیبی اشاره دارد. این رمان را مشهورترین اثر وانه گت می دانند.
رضایی، مهسا (۲۹ خرداد ۱۳۸۹). «سلاح خانه شماره پنج؛ در هر ۱۰ صفحه یک نفر می میرد!». پایگاه تبیان. دریافت شده در ۸ اردیبهشت ۱۳۹۵.
سیدحسینی، کاوه (۱۳ فروردین ۱۳۸۵). «سلاح خانه شماره ۵». پایگاه کتاب نیوز. دریافت شده در ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۵.
مجیدی، علیرضا (۲۸ تیر ۱۳۸۷). «کورت ونه گات و سلاخ خانه شماره پنج». پایگاه یک پزشک. دریافت شده در ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۵.
«Slaughterhouse-Five». دانشنامه بریتانیکا. دریافت شده در ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۵.
ابوالقاسمی، پژمان «بله، رسم روزگار چنین است!» پایگاه انتشارات روشنگران و مطالعات زنان، 25 بهمن 1393
رمان «سلاخ خانه شماره پنج» صوتی شد. پایگاه لیزنا
ونه گات کتاب را بر اساس تجارب شخصی خویش در جنگ جهانی دوم درباره واقعه بمباران درسدن آلمان توسط متفقین نوشته است. شخصیت اصلی این کتاب بیلی پیل گریم، سرباز آمریکایی است که در زمان جنگ جهانی دوم در شهر درسدن حضور دارد و در زمان بمباران، در سلاخ خانه ای در زیرزمین پناه می گیرد.
کتاب از جمله رمان های پست مدرنیستی قرن بیستم است. این کتاب دارای رویکردی علمی-تخیلی و در عین حال گزارش دهنده واقعیت های تاریخی است.
این کتاب نخستین بار در سال ۱۳۸۳ توسط علی اصغر بهرامی به فارسی ترجمه و توسط انتشارات روشنگران و مطالعات زنان منتشر شد.

سلاخ خانه شماره پنج (به انگلیسی:Slaughterhouse-Five یا The Children's Crusade: A Duty-Dance with Death) رمانی از نویسنده نامدار آمریکایی کورت وانگات است که اولین بار در سال ۱۹۶۹ میلادی منتشر شد.
• «‫بله، رسم روزگار چنین است.»• «بیلی پیل گریم می گوید جهان از نظر موجودات ترالفامادور، مجموعهٔ تعدادی نقطه های کوچک نورانی نیست. این موجودات نقطهٔ حرکت هر ستاره و مسیر حرکت آنرا می بینند، بطوریکه آسمان پر از رشته های نورانی و باریک ماکارونی است و ترالفامادوری ها انسان ها را هم بصورت موجوداتی دو پا نمی بینند. آنها را به شکل هزارپاهای بزرگ می بینند و یا به گفته بیلی: "یک سمت بدنشان پاهای نوزادان و سمت دیگر، پاهای سالمندان قرار دارد."‫» صفحهٔ ۱۱۵• «بیلی پیل گریم می گوید در ترالفامادور کسی علاقهٔ چندانی به مسیح ندارد. ‫می گوید تنها شخصیت زمینی که ذهن ترالفامادوری ها را بیش از همه به خود مشغول داشته است چارلز داروین است، که می آموزاند کسانی که می میرند راهی به جز مرگ ندارند و هر جنازه ای حرکتی به پیش است. بله، رسم روزگار چنین است.» صفحهٔ ۲۵۷• ونه گات، کورت. سلاخ خانه شماره پنج. ترجمهٔ علی اصغر بهرامی. تهران: انتشارات روشنگران، ۱۳۷۲.