حسین ابوترابیان

حسین ابوترابیان (۱۳۲۰ در تهران - ۳ اسفند ۱۳۸۱ در تهران) مترجم اهل ایران است. ظاهراً نام او گاهی به اشتباه «حسن» نوشته شده است.
«مأموریت آمریکایی ها در ایران»، آرتور میلسپو، حسین ابوترابیان (مترجم)، تهران، ۱۳۵۶
پاسخ به تاریخ، محمدرضاپهلوی، حسین ابوترابیان (مترجم)، تهران: زریاب
سقوط شاه، فریدون هویدا، حسین ابوترابیان (مترجم)، تهران: اطلاعات
مشت آهنین، لنی برنر، حسین ابوترابیان (مترجم)، تهران: اطلاعات
پشت پرده تخت طاووس، مینو صمیمی، حسین ابوترابیان (مترجم)، تهران: اطلاعات
کشیش های انگلیسی در دوران انقلاب اسلامی ایران، پال هنت، حسین ابوترابیان (مترجم)، تهران: اطلاعات
خدمتگزار تخت طاووس، پرویز راجی، حسین ابوترابیان (مترجم)، تهران: اطلاعات (راجی محتویات این کتاب را تأیید نکرده و گفته بود ترجمهٔ درستی از کتابش نیست. اما صحت مندرجات کتاب در خدمت تخت طاووس ترجمه کامشاد را تأیید کرده بود.)
پنهانکاری و دمکراسی، اسنانسفیلد ترنر، حسین ابوترابیان (مترجم)، تهران: اطلاعات
بذرهای توطئه: گزیده اسناد محرمانه وزارت خارجه انگلیس (از اعلامیه بالفور تا قیمومت انگلیس بر سرزمین فلسطین)، دورین اینگرامز (گردآورنده)، حسین ابوترابیان (مترجم)، تهران: اطلاعات
شترها باید بروند، ریدر بولارد و کلارمونت اسکراین، حسین ابوترابیان (مترجم)، تهران: نشر نو، ۱۳۶۲
«سقوط ۷۹»، پل اردمن، حسن ابوترابیان (مترجم)
«اولین سفرای ایران و هلند»، ویلم فلور، حسین ابوترابیان (مترجم)
اشغال، کار گروه محققان نشریه ساندی تایمز، نشر نو
خاطرات لیدی شل، نوشته لیدی مری شل، نشر نو
تاریخ مطبوعات ایران (از شهریور ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۶)، اطلاعات
در کاخ سفید چه گذشت، نوشته دونالد ریگان، البرز
بریدن دم شیر، محمدحسینی هیکل، اطلاعات
فرار عقاب ها، کن فالت، البرز
۴۴۴ روز، تیم ولز، رجا
خاطرات آقا بکف، خاطرات گئرگه آقا بکف، پیام
کا.گ. ب در ایران، ولادیمیر کوزیچکین، نشر نو
خطا و خیانت در ایران، جورج بال، اطلاعات
حسین ابوترابیان، در سال ۱۳۲۰ در تهران متولد شد و در رشته دامپزشکی دانشگاه تهران، دکترایش را گرفت. او اگرچه در این رشته تحصیل کرد و سال ها مطب دامپزشکی اش نیز دایر بود؛ اما بیشترین فعالیتش در حوزه ترجمه آثار اجتماعی، سیاسی و ارتباطات بود و در چند دانشگاه تدریس می کرد؛ دانشگاه آزاد و نهاد ریاست جمهوری از جمله مکان هایی بود که او در آن ها تدریس داشت.
مریم کنی، همسر ابوترابیان می گوید: «دکتر ابوترابیان در کلاس های درسش، امکان پرسش و پاسخ به دانشجویان می داد. او با دانشجویانش در مورد مسائل روز سیاسی و اجتماعی و تاریخ معاصر و نیز نقش ارتباطات در این بین گفت و گو می کرد. برای همین اغلب در کلاس های درس او تعداد زیادی دانشجو حضور پیدا می کردند و در پرسش و پاسخ، دیدگاه های خود را در مورد مسائل روز مطرح می کردند.»
ابوترابیان در سال های آخر عمر، مشغول تدوین کتابی دربارهٔ تاریخ ایران بود که تنها توانست جلد نخست آن را به پایان برساند. این کتاب احتمالاً به حدود ۵ جلد می رسید. دکتر ابوترابیان در تاریخ سوم اسفند ۱۳۸۱ در تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا، به خاک سپرده شد.

حسین ابوترابیان (۱۹۴۰، تهران - ۲۲ فوریه ۲۰۰۳، تهران) مترجم ایرانی بود.
• «به گواهی تاریخ، تا به حال هیچ حکومتی به این دلیل سرنگون نشده که به مخالفان خود امکان بروز و ظهور عقایدشان را داده است. هر حکومتی که تا به حال سرنگون شده، به دلیل روش های دیکتاتورمآبانه و مبتنی بر خفقان و سانسور و عدم اجازه بروز و ظهور به عقاید مخالف بوده است، نه چیز دیگر.»، ۱۳۷۹ -> «بهای سنگین سرکوب مخالفان و دگراندیشان»