غلظه

غلظة. [ غ َ ظَ ] (ع مص ) درشت شدن . سطبر گردیدن . (از المنجد). مقابل نازکی و رقت . (ازاقرب الموارد). غِلظَة. غُلظَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || (اِمص ) درشتی و بدخویی و بدزبانی . فظاظت . (اقرب الموارد). || گندگی . سطبری . درشتی . خلاف رقت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). غِلظَة. غُلظَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) . || غلظة رجل ؛ سخت و قوی بودن مرد. || غلظة سنبله ؛ دانه برآوردن خوشه . (از اقرب الموارد).

غلظة. [ غ َ ل َ ظَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ غالظ. (اقرب الموارد). رجوع به غالظ شود.

غلظة. [ غ ِظَ ] (ع مص ) درشت شدن . سطبر گردیدن . (از المنجد). مقابل نازکی و رقت . (اقرب الموارد). غَلظَة. غُلظَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || درشتی کردن . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). سختگیری . خشونت . (دزی ج 2ص 222) : ولیجدوا فیکم غلظة. (قرآن 123/9). || غلظة رجل ؛ سخت و قوی بودن مرد. || غلظة سنبله ؛ دانه برآوردن خوشه . (از اقرب الموارد). || (اِمص ) گندگی . سطبری . درشتی . خلاف رقت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). غَلظَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || کینه و دشمنی ، یقال : بینهما غلظة؛ ای عداوة. (منتهی الارب ) (آنندراج ).

غلظة. [ غ ُ ظَ ] (ع مص ) به معانی غَلظَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به غَلظَة شود.