مجذاء. [ م ِ ] ( ع اِ ) چوبی است گرد که بدان بازی کنند و آن سلاح است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). چوبی گرد که تازیان بدان بازی کنند و در هنگام حاجت مانند سلاح باشد مر آنان را. ( ناظم الاطباء ). چوبی گرد که اعراب با آن بازی کنند. ( از اقرب الموارد ). || منقار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ).
مجذاء
لغت نامه دهخدا
کلمات دیگر: