مجذوذی. [ م ُ ذَ ] ( ع ص ) آنکه ملازم خانه و ملازم پالان باشد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). مسافری که اسبابهای سفر خود را هرگز از خود دور نمی کند. ( ناظم الاطباء ). || کسی که با دیگری زندگانی می کند و همه ٔامور زندگانی او به وی تعلق دارد. ( ناظم الاطباء ).
مجذوذی
لغت نامه دهخدا
کلمات دیگر: