( مجاوزة ) مجاوزة. [ م ُ وَ زَ ] ( ع مص ) گذشتن. ( ترجمان القرآن ص 86 ). گذشتن از جای و پس افکندن آن را به رفتن از وی. ( از منتهی الارب ). پا سپرکردن جایی و سیر کردن و گذشتن از آن. ( ناظم الاطباء ). گذشتن از جای. ( از اقرب الموارد ). || عفو کردن گناه کسی را. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ): جاوزاﷲ عنه ؛ عفو کرد او را خدای و مؤاخذه نکرد از او. ( ناظم الاطباء ). || گذرانیدن کسی را از جای. ( ازمنتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
مجاوزه
لغت نامه دهخدا
مجاوزة. [ م ُ وَ زَ ] (ع مص ) گذشتن . (ترجمان القرآن ص 86). گذشتن از جای و پس افکندن آن را به رفتن از وی . (از منتهی الارب ). پا سپرکردن جایی و سیر کردن و گذشتن از آن . (ناظم الاطباء). گذشتن از جای . (از اقرب الموارد). || عفو کردن گناه کسی را. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد): جاوزاﷲ عنه ؛ عفو کرد او را خدای و مؤاخذه نکرد از او. (ناظم الاطباء). || گذرانیدن کسی را از جای . (ازمنتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: