خواندن شتران
مجاوته
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( مجاوتة ) مجاوتة. [ م ُ وَت َ ] ( ع مص ) به کلمه «جوت جوت » خواندن شتران. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). به کلمه «جوت جوت » خواندن شتران را به سوی آب. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
مجاوتة. [ م ُ وَت َ ] (ع مص ) به کلمه ٔ «جوت جوت » خواندن شتران . (منتهی الارب ) (آنندراج ). به کلمه ٔ «جوت جوت » خواندن شتران را به سوی آب . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: