<div class="boxBd"><b>( مجدرة )</b> مجدرة. [ م َ دَ رَ ] ( ع ص ) سزاوار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). لایق و سزاوار. گویند: انه لمجدرة ان یفعل کذا؛ او سزاوار است که چنین کند. ( ناظم الاطباء ). || ارض مجدرة؛ زمینی که در آن مردم را چیچک بسیار گیرد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).</div>

( مجدرة ) مجدرة. [ م َ دَ رَ ] ( ع ص ) سزاوار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). لایق و سزاوار. گویند: انه لمجدرة ان یفعل کذا؛ او سزاوار است که چنین کند. ( ناظم الاطباء ). || ارض مجدرة؛ زمینی که در آن مردم را چیچک بسیار گیرد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب المو

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">مجدرة.</span> [ م َ دَ رَ ] (ع ص ) سزاوار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). لایق و سزاوار. گویند: انه لمجدرة ان یفعل کذا؛ او سزاوار است که چنین کند. (ناظم الاطباء). || ارض مجدرة؛ زمینی که در آن مردم را چیچک بسیار گیرد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).<br></p>

مجدرة. [ م َ دَ رَ ] (ع ص ) سزاوار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). لایق و سزاوار. گویند: انه لمجدرة ان یفعل کذا؛ او سزاوار است که چنین کند. (ناظم الاطباء). || ارض مجدرة؛ زمینی که در آن مردم را چیچک بسیار گیرد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

مجدره

لغت نامه دهخدا