( صفت ) آنکه برای مردگان کفن سازد .
کفن دوز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کفن دوز. [ ک َ ف َ ] ( نف مرکب ) آنکه برای مردگان کفن سازد. ( فرهنگ فارسی معین ) :
هر آن مام کو چون تو زایدپسر
کفن دوز خوانیمش و مویه گر.
بشانه زد آن ریش کافورگون.
- || دکان کفن دوز. ( فرهنگ فارسی معین ).
هر آن مام کو چون تو زایدپسر
کفن دوز خوانیمش و مویه گر.
فردوسی.
کفن دوز بر وی ببارید خون بشانه زد آن ریش کافورگون.
فردوسی.
- کفن دوزی ؛ عمل و شغل کفن دوز. ( فرهنگ فارسی معین ).- || دکان کفن دوز. ( فرهنگ فارسی معین ).
کلمات دیگر: