نصرت یاب

که پیروزی یابد . که فتح و ظفر نصیبش شود .

نصرت یاب. [ ن ُ رَت ْ ] ( نف مرکب ) که پیروزی یابد. که فتح و ظفر نصیبش شود. پیروزمند :
علی دلی که به ملک یزیدیان قلمش
همان کند که به دین ذوالفقار نصرت یاب.