کلمه جو
صفحه اصلی

مجدف

لغت نامه دهخدا

مجدف . [ م ُ ج َدْ دَ ] (ع ص ) رجل مجدف علیه العیش ؛ مرد تنگ عیش . (منتهی الارب ) (آنندراج ).


مجدف . [ م ِ دَ ] (ع اِ) بیل کشتی . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). خله . پاروی کشتی . مجداف . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || بال مرغ . (ناظم الاطباء). و رجوع به مجداف شود.


مجدف . [ م ُ ج َدْ دِ ] (ع ص ) ناسپاسی کننده نعمت را. (آنندراج ) (از اقرب الموارد). ناسپاس نعمت خدا وکم شمرنده ٔ آن و کافر نعمت . (ناظم الاطباء). ناسپاسی کننده نعمت را و کم شمرنده ٔ آن . (از منتهی الارب ).


مجدف. [ م ِ دَ ] ( ع اِ ) بیل کشتی. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). خله. پاروی کشتی. مجداف. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || بال مرغ. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مجداف شود.

مجدف. [ م ُ ج َدْ دَ ] ( ع ص ) رجل مجدف علیه العیش ؛ مرد تنگ عیش. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

مجدف. [ م ُ ج َدْ دِ ] ( ع ص ) ناسپاسی کننده نعمت را. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). ناسپاس نعمت خدا وکم شمرنده آن و کافر نعمت. ( ناظم الاطباء ). ناسپاسی کننده نعمت را و کم شمرنده آن. ( از منتهی الارب ).


کلمات دیگر: